İlginiz ve değerli cevabınız için öncelikle teşekkür ederim. Durumu şöyle izah edebilirim. Boşanma henüz gerçekleşmedi , dava devam etmekte. Davanın başlangıcında küçük çocuk (10) annenin yanındaydı - büyük çocukta (14) babanın yanında. Ve hakim buna dayanaraktan verdiği tedbir kararı ile hem kadına hem de küçük çocuk için nafaka ödenmesine karar verdi. Ancak kadın kendi insiyatifiyle mahkemede her iki çocuğunda velayetini talep etmesine rağmen küçük çocuğu babasının yanına gönderd sürekli kalması için. Buradaki amaç çocukların velayetini alıp nafakalarından faydalanmak. Oysa her iki çocukta şu anda babanın bakımı altında ancak baba halen aynı nafaka miktarını anneye ödemekte. Babanın gerçek maaşı 600 iken hakim - 100 milyon kadına 75 milyonda çocuğa olmak üzere nafaka bağladı. Ve bu durum kirada oturan ve iki çocuğunu okutmaya geçindirmeye çalışana baba için oldukça zorluklar meydana getirdi sırf hakim babanın kadının iddea ettiği gibi 1,5 milyar maaş aldığını düşündüğü için. Şimdi kadının yaşam standardı önemli de babanın değilmi? Hem iki çocuğuda bakan baba hem de amacı kötü olan anneye bakan baba. Hakimler bu kadar körmü kadının sırf nafakayı alabilmek için bunu yaptığını görmüyormu? Her zaman tek mağdur neden kadınmış gibi bir ön yargı var?
Şu anda aile mahkemelerin devreye girmesiyle ne olur bilemiyorum? Baba küçük çocuğunda annenin kendi insiyatifiyle kendi yanına gönderildiğini ve bundan dolayı çocuğa bağlanan nafakanın son bulmasını talep ettiğinde karşı taraf çocuğu kaçırdığını iddea etse muhtemelen hakim yine kadına inanacak. Çünkü erkekler medeni hukuk nazarında kötü algılanmaya mahkum.