Alıntı: Yazan Av.Nevra Öksüz 4721 S.K. m.169: "Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçimine, eşlerin mallarının yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri re'sen alır."

Asıl sorun, yukarıya alıntıladığınız kanuni hükme uygun tedbirleri almak için, mahkemelere yeterli imkan sunmayan "sosyal hukuk devleti"nde olabilir mi?

Hakim, boşanma davası açıldığı an itibariyle ayrı yaşama imkanı kazanan eşlerden, ayrı yaşama imkanını haiz olmayan güçsüz taraf için en erken tensiple, en geç nihai kararıyla birlikte tedbir alamıyorsa, "verilen her karar eksik kalır" demek mümkündür.

Bu itibarla, kendinden beklenen özeni gösteremeyen Devletin ve çaresiz eşe kanuni hükmü esas alıp yer gösteremeyen mahkemenin, "siz zaten bir arada oturmaya devam ediyorsunuz, o halde birlikte yaşamamanız için sebep de yoktur!" dememesi lazım gelir.

Neresinden bakarsanız bakın, yanlış!

Bu itibarla her somut olayı kendi koşulları içinde değerlendirmek, her birlikte yaşayanı eş, her ayrı yaşayanı kardeş sanmamak icap eder.