Degerli Meslektaslarim,

Almanya'da belirli bir süreden beri artarak devam eden bir tartismayi buraya tasimak istedim, konu hakkinda bizler de burdan bir tartisma baslatabiliriz diye düsünüyorum...

Almanya'da 90'li yillarda üzerinde ayrintilariyla durularak, hakkinda tezler yazildi:
Taksirli suclarin cezalandirilmasindan modern ceza hukukunda artik vazgecilmesi...

Konu Almanya'nin bircok büyük hukukculari tarafindan bile dikkate deger görülerek, ders kitaplarinda ele alinan bir konu haline geldi (örnegin Roxin, Stratenwerth/Kuhlen).

Biliyorsunuz taksirli hareketler, bireylerin dikkatsizlik, tedbirsizlik, özensizlik vs. gibi hareket sekilleriyle, ufak bir ihmalkarlikla ceza hukukunda korunan bir hukuki deger zarar gördügünde, cezalandirmayi öngörüyor. En dikkatli özenli bir birey bile, yeri geldiginde bir yükümlülügünü unutabilerek, dikkatsizce hareket ederek bir baskasinin hukuken korunan bir degerine zarar verebiliyor. Hepimiz bir yerde bir zamanda birseyleri unutabiliyor ya da dikkatsiz davranabiliyoruz. Her zaman bu dikkatsizlik bir kazayla sonuclanmasa da, bunun kazayla sonuclandigi zamanlarda, cezalandirilmak icten bile olmuyor.

Iste bazi Alman hukukcular, en dikkatli kisislerin bile basina gelebilecek taksirli hukuki deger zedelemelerinin, aslinda özünde cezalandirmaya deger bir hareket olmadigini belirtiyorlar. Ayrica bu tür eylemlerin cezalandirilma amacinin da, bugunkü anlamda genel ve özel önleyici ceza amaciyla bagdasmadigi dile getiriliyor. Yani deniyor ki, taksirli bir suctan dolayi bireyi istedigimiz kadar cezalandiralim, bu kisi yine hata yapabilir, yine unutabilir.. Keza insan özünde hatalarla donatilmis bir yaratiktir. "Hic kimse mükemmel degildir, olamaz da". O nedenle, bu tür eylemlerin cezalandirilma amaci, bizi asla istedigimiz neticeye de götürecek türden degildir. Konun özünde genel olarak bunlar söyleniyor.

Gercekten de insan düsündügünde, hic kimse mükemmel degildir, ne kadar istersek isteyelim bir sekilde özensiz davranarak bir hata yapabiliriz, ki bu hata "ölümcül" bir hata da olabilir. Ama yine de insan tekrar hata yapabilir bu dogru. Bir de "tesadüfilik" konusu var. Bazen bir hata yapabiliriz, ama sans eseri o an orda kimse bulunmaz, yaptigimiz hatadan hic kimsenin korunan bir hukuki degeri zarar görmez ve deriz "sansimiz varmis"... Ama bazen de talihsizlik bu ya, hatamiz, istemedigimiz bir sekilde, sevdigimiz bir insanin ölümüne bile sebep olabilir...

Burda soruluyor, bu türlü aslinda özünde hukuk normlarina bilincli bir sekilde karsi gelme iradesi olmayan, ancak kücük bir ihmalkarlikla bir baskasinin hukuki degerlerine zarar veren bireyleri, ceza hukuku yaptirimlariyla kinamamiz ne kadar dogru??? BU görüsü destekleyenlerin yaninda karsi gelenler de var elbette...Bu sebeple ben de burda sizlere konuyu acmayi istedim, sizler ne dersiniz???



Selam ve saygilarimla
Gülsün A. Aygörmez