Nerede bir kamu ajanı (öteki adı memur) görsem köyüm gelir aklıma. Köyümde babadan kalan tarla gelir gözümün önüne ve o tarlanın tam orta yerindeki emme basma tulumba. O tulumba olmasa, toprağın derinliklerindeki sudan istifade mümkün olmaz. O tulumba olmasa yeşermez o tarla. Lakin hep aynı; aşağıdan su çekerken sanki "Hayır. olmaz!" der gibi başı yukarı kalkar tulumbanın. Yukarıdan tulumbayı indiriken de "Evet efendim. Tamam efendim!" der gibi eğilir başı aşağı.
Ne zaman bir kamu ajanı görsem emme basma tulumba gelir aklıma. Vadandaşa karşı "Hayır! Olmaz! Cık!"... Efendilerine karşı "Evet efendim! Zat-ı aliniz bilir efendim! Takdir buyurmuşsunuz efendim!"... Boyun mekanizmalarının mekaniği aynı.

Her ne kadar sürç-ü lisan işlediysek affola...