Aşağıdaki Yargıtay kararında da okuyacağınız üzere bilirkişinin raporu hukuken yerinde. denkleştirme denilen konu işte burada can yakıyor. gerek iş kanunu gerekse Yargıtay' ın bu konudaki kararları işçileri zor durumda bırakıyor. Kazanılmış bir hak olan 8 saatlik iş günü tarihte kaldı anlayacağınız

Buyurun okurken içim acıyan kararlara siz de bir göz atın
T.C.

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 2007/10997

K. 2007/15388

T. 17.5.2007

• FAZLA MESAİ ALACAĞI ( Davacının Çalışma Şekli Dayandığı İşyeri Puantajlarına Göre Net Olarak Belirlenmeli Sonra Dava Dilekçesindeki Talep Nazara Alınarak Bu Talebi Aşmamak Üzere Hüküm Kurulması Gereği )

• ÇALIŞMA ŞEKLİNİN BELİRLENMESİ ( Davacının Dayandığı İşyeri Puantajlarına Göre Net Olarak Belirlenmeli Sonra Dava Dilekçesindeki Talep Nazara Alınarak Bu Talebi Aşmamak Üzere Hüküm Kurulması Gereği - Fazla Mesai Alacağı )

• TALEPLE BAĞLILIK ( Fazla Mesai Alacağı - Davacının Çalışma Şekli Dayandığı İşyeri Puantajlarına Göre Net Olarak Belirlenmeli Sonra Dava Dilekçesindeki Talep Nazara Alınarak Bu Talebi Aşmamak Üzere Hüküm Kurulması Gereği )

• GÜNLÜK 11 SAATİ AŞAN ÇALIŞMALAR ( 4857 Sayılı Yasa Döneminde Sadece Günlük 11 Saati Aşan Çalışmalar Fazla Mesai Kabul Edildiği )

4857/m.41,63

1086/m.74


ÖZET : Davacı, fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
1- Davacının çalışma şekli davacının dayandığı işyeri puantajlarına göre net olarak belirlenmeli, sonra dava dilekçesindeki talep nazara alınarak bu talebi aşmamak üzere hüküm kurulmalıdır.
2- 4857 sayılı yasa döneminde, yasanın 41 ve 63. maddelerine göre sadece günlük 11 saati aşan çalışmalar fazla mesai kabul edilmektedir. Davacının gerek dava dilekçesinde gerek bilirkişi raporuna göre günlük 11 saati aşan çalışması olmadığından söz konusu tarihten sonrası için fazla mesai yaptığının kabulü mümkün değildir.
DAVA : Davacı, fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesinde davalıya ait işyerinde 12 saat çalışıp 24 saat dinlenerek güvenlik görevlisi olarak çalıştığını belirtmektedir. Dosyada bulunan puantajlar ise farklı bir çalışma saat ve şeklini göstermektedir. Bu nedenle öncelikle davacının çalışma şekli davacının dayandığı işyeri puantajlarına göre net olarak belirlenmeli, sonra dava dilekçesindeki talep nazara alınarak bu talebi aşmamak üzere hüküm kurulmalıdır.
Kabule göre ise, uyulmasına karar verilen bozma ilamında da belirtildiği gibi ara dinlenme yapmadan 12 saat fiilen çalışılması hayatın olağan akışına aykırıdır. İşyerinden ayrılmama fiilen ara dinlenme yapılmadığını göstermez. Ancak bilirkişinin ara dinlenme olarak bir saatlik süreyi nazara alması hatalıdır. On saatten fazla süren çalışmalarda günlük 1,5 saatin ara dinlenme süresi olarak fiili çalışmadan sayılmaması gerekir.
Bu tesbite göre davacı 1475 sayılı yasa döneminde 1, 2 ve 4.haftalarda 52,5 saat çalışmış olacak ve haftada 7 saat fazla mesai yapacaktır. 3.haftada ise dört gün çalışıp normal çalışma süresini dahi tamamlamadığından fazla mesai yapmış olmayacaktır.
Dava dilekçesindeki çalışma şekline göre ise; bir hafta 4 diğer hafta 3 gün çalıştığı kabul edildiğinde, her iki halde de haftalık 45 saatlik normal çalışma süresi aşılmadığından fazla mesai sözkonusu olmayacaktır.
4857 sayılı yasa döneminde ise, yasanın 41 ve 63. maddelerine göre sadece günlük 11 saati aşan çalışmalar fazla mesai kabul edilmektedir. Davacının gerek dava dilekçesinde gerek bilirkişi raporuna göre günlük 11 saati aşan çalışması olmadığından 10.6.2003 den sonrası için fazla mesai yaptığının kabulü mümkün değildir.
Dairemizin yerleşmiş görüşü ve uygulamasına karar verilen bozma ilamına rağmen yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye İADESİNE, 17.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.

T.C.

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 2006/5876

K. 2007/389

T. 23.1.2007

• FAZLA ÇALIŞMA ALACAĞI ( 1475 Sayılı Yasa Döneminde Haftalık 45 Saati Aşan Süreler Fazla Çalışma Sayılacağı )

• ÖRTÜLÜ DENKLEŞTİRME ESASI ( 4857 Sayılı İş Yasası Döneminde Günlük 11 Haftalık 45 Saati Aşan Çalışmalar Fazla Mesai Olarak Kabul Edildiği )

• FİİLİ ÇALIŞMA ( Davacının 24 Saatlik Çalışmasının Uyku ve Diğer Zorunlu İhtiyaçlar Düştükten Sonra Kalan 14 Saati Fiili Çalışma Olduğu )

• VARDİYA PRİM ALACAĞI TALEBİ ( Davacının Radyolink İstasyonundaki Çalışma Şekli Personel Yönetmeliğinin 12. Maddesine Göre Vardiyalı Çalışma Sayılamayacağından Reddi Gereği )

1475/m.35

4857/m.41,63


ÖZET : Davacı, fazla çalışma parası ile vardiya prim alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Hukuk Genel Kurulunun dairemizce de benimsenen görüşüne göre davacının 24 saatlik çalışmasının uyku ve diğer zorunlu ihtiyaçlar düştükten sonra kalan 14 saati fiili çalışmadır.
Bu tesbite göre davacı radyolink istasyonunda ayda on gün çalıştığına göre;
1475 sayılı yasa döneminde haftalık 45 saati aşan süreler fazla çalışma sayılacağından 7 gün çalışılan birinci haftada 53 saat fazla mesai yapmış olacak, üç gün çalışılan ikinci haftada ise 45 saatlik normal çalışma süresi aşılmadığından fazla mesai isteğinin reddi gerekecektir.
4857 sayılı iş yasası döneminde ise; yasanın 41 ve 63. maddelerine göre örtülü denkleştirme esası ve günlük 11, haftalık 45 saati aşan çalışmalar fazla mesai olarak kabul edileceğinden, birinci haftada 21, takip eden ikinci haftada ise 9 saat fazla mesai yaptığının kabul edilmesi gerekmektedir.
DAVA : Davacı, fazla çalışma parası ile vardiya prim alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının radyolink istasyonundaki çalışma şekli Personel Yönetmeliğinin 12. maddesine göre vardiyalı çalışma sayılamayacağından vardiya primi alacağının reddi yerine kabulüne karar verilmesi yerinde değildir.
3- Hukuk Genel Kurulunun dairemizce de benimsenen görüşüne göre davacının 24 saatlik çalışmasının uyku ve diğer zorunlu ihtiyaçlar düştükten sonra kalan 14 saati fiili çalışmadır.
Bu tesbite göre davacı radyolink istasyonunda ayda on gün çalıştığına göre;
1475 sayılı yasa döneminde haftalık 45 saati aşan süreler fazla çalışma sayılacağından 7 gün çalışılan birinci haftada 53 saat fazla mesai yapmış olacak, üç gün çalışılan ikinci haftada ise 45 saatlik normal çalışma süresi aşılmadığından fazla mesai isteğinin reddi gerekecektir.
4857 sayılı iş yasası döneminde ise; yasanın 41 ve 63. maddelerine göre örtülü denkleştirme esası ve günlük 11, haftalık 45 saati aşan çalışmalar fazla mesai olarak kabul edileceğinden, birinci haftada 21, takip eden ikinci haftada ise 9 saat fazla mesai yaptığının kabul edilmesi gerekmektedir.
Dairemizin kararlılık kazanmış görüşü bu şekilde olduğu halde hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.