Bu meselede benim açımdan ilgi çekici olan sadece anne-kızın regl partisi vermesi değil, bu parti hakkında yapılan yorumlar. İnsan zihni -çoğunlukla- alışık olmadığı şeyler karşısında “reddetme” tepkisi veriyor. (Ortalama bir zihnin statükocu oluşuna mı işaret eder bu durum, tam bilemiyorum.)

Ben, bu partinin çocuk açısından travmatik ya da yaralayıcı bir deneyim olduğunu düşünmüyorum. Böyle bir partiyi verebilecek olan kişinin içinde yer aldığı sosyal sınıf, bu partiyi “hazmedebilecek” kişilerin olduğu bir sınıftır. Hatta belki, çocuğunu partiye yollayan diğer anneler (ve bir ihtimal babalar) regl partisi fikrini beğenmişler, takdir etmişlerdir. Aslında olayı basitçe düşünürsek, tıpkı bir doğumgünü partisi gibi, malumun ilanıdır. Daha farklı bir bakışla, bu toplumsal koşullarda radikal bir duruştur da diyebiliriz.

Hoşnutsuzluk belki de erkek ve kadın cinsel organının algılanma biçiminde yatıyordur. Erkek çocuklar daha minicikken “göster amcalara bakiim” diye büyütülürken kız çocuklara onlarla ilgili herşeyin “mahrem” olduğu öğretilir. O zaman da davullu zurnalı sünnet düğünü sadece “israf” , “gereksiz”, “gelenek” bağlamında değerlendirilirken regl partisi “olay” olur, bir haber değeri taşır.

“Regl oldum” son beş –altı yılda kentli, eğitimli kadınların kullandığı bir ifadedir. Ondan önce “hastayım” denirdi. Bir kadının –belli açılardan- sağlıklı olduğuna delalet eden aylık kanamaya hastalık denirdi ( hala da deniyor, pisim/kirliyim diyenler de var.) Regl olmak, kamusal bir mesele olamazdı, olsa olsa kadınlar arasında gizli, saklanacak bir konuydu. Neyse ki bir parti verildi ve gazetelere haber oldu.

Artık bir vesilemiz de var Regl olmanın neden ayıp sayıldığını tartışabiliriz. Partiyi bir kenara bırakabilirsek tabii.

Saygılar.