gece karanlığıma,
bir kadın ışık yaksın...
senelerce ağlatan,
şu kaderime baksın...
ellerimin içinde,
şimdi vefasız başım...
sanki yerleri yıkar,
akıttığım göz yaşım...

okunmuş,okunacak
kitaplar kaldı dostum...
kimliğimi kaybedip,
kendime bile küstüm...
sanki bana geliyor..
kelimeler şişlenmiş...
nerde kötülük varsa,
yüreklere işlenmiş...
özgün içli şiiri
bir türlü yazamadım...
soyutlandım duygudan,
kimseye kızamadım...
her gecenin yasında...
yok olma noktasında,
birini bekliyorum...
gecen günün ardından
acıyı ekliyorum...

hayat karanlığıma
bir ışığı yakta gel...
görmek istemiyorum
aralarda hiç engel...

akdevrim.05.06.2007.istanbul...