Olaya bir de şu açıdan bakalım mı? Birbirini seven iki kişi ve iyi bir şekilde ilerleyen ilişkileri var; ancak bunlardan birisinin evlilik konusundaki düşünceleri net değil. Ne tam olarak "ilişkimiz evlilik aşamasında" diyor ne de tam olarak "henüz evlilik düşünmüyorum" diyor. Bununla birlikte söz konusu ilişkinin diğer tarafı hayatının eşini yakaladığını düşünüyor ve derhal evlenmek istiyor. Bu amacını gerçekleştirmek için de müthiş bir plan yapıyor. (Bu evlilik teklifi planının içeriğini, hayal gücünüzle doldurabilirsiniz) Bu şekilde bir evlilik teklifi ile karşı karşıya kalan diğer taraf, o anın büyüsüne kapılıyor ve -karşısındaki kişiyi biraz daha tanımaya ihtiyacı olduğu halde- evlilik teklifini kabul ediyor.

Kanımca, iyi bir evlilik teklifi, sahip olunan duyguların en iyi şekilde dile getirilmesi ile olur. Bu bazen bir söz ile bazen sessizliğin ortasındaki bakışlarla, bazen de akla hayale gelmeyen evlilik planları ile olur; ancak bu son ihtimalde söz konusu evlenme teklifinin yapılış şeklinin ön plana geçmesi söz konusu olabilir; şekil, esasın üstüne çıkabilir.

Şekil itibari ile sade; ancak duyguların geçirilmesi bakımından mükemmel olan bir evlilik teklifi, ömür boyunca hatırlanacak bir evlilik teklifi olabilir; ancak duyguların tam olarak geçirilemediği ve fakat; şekil itibariyle mükemmel olan bir evlilik teklifi, kısa bir zaman sonra unutulabilir.

Ben, helikoptere astığım "benimle evlenir misin" (aklıma geldi direkt yazdım, yoksa bu teklif, şekil bakımından dahi iyi bir teklif değil ) pankartı aracılığıyla teklif yapmak yerine sevdiğim kişinin gözlerinin içine bakarak evlenme teklifi yapmak isterim. Böyle olsun isterim; çünkü evlilikten bir söz açıldığı zaman, sevdiğim kişinin, üzerinde "benimle evlenir misin" yazılı pankartı hatırlaması yerine gözlerimi hatırlamasını isterim.

Saygılarımla