Kuleli'de okurken (1975-1978), birinci sınıftaki edebiyat öğretmenimiz olan Albay, sınıfta bulunan 24 kişiyi teker teker tahtaya kaldırıp ad ve soyadlarının açıklamasını ve memleketlerinin anlatılmasını isteyerek sözlü yaptı. Bazılarımız bildi, ama çoğumuz bilemedik. ben de bilemeyenlerin arasındaydım. Ama İstanbul doğumlu olmama ve İstanbul'da yetişmeme rağmen sık sık gidip geldiğim için Divriği ile ilgili öyle güzel şeyler anlattım ki, 10 üzerinden 5 alan birkaç öğrenciden biriydim.

Öğretmenimiz, her iki adımın anlamını da kendisi söyledi. Seyit'in Peygamber soyundan gelenlere verilen bir sıfat olduğunu, Nusret'in ise Farsça zafer anlamına geldiğini öğrendim. Ama aynı zamanda Nusret'in Arapça Nasr, Nasır'dan kaynaklandığını da biliyorum. Hangisi doğru bilemem. Sanırım Arapça'daki anlamı da iyi, iyilik imiş. Nasrullah da Allah'ın iyiliği, lütfu oluyormuş.

Nusret Mayın Gemisi'ne Nusrat da denildiğini okuyoruz. Hangisinin doğru olduğunu bilemiyorum, ama ben Nusret'in kullanılmasını tercih ederim. Adaş muamelesi görmek için tabii. :-)

Yukarıda yazdığım görüşlerimi koruduğumu da sözün sonunda belirtmeden geçemeyeceğim. Özel kuruluşların kendilerinin sahip oldukları fikirler elbet olabilir. Ama benim savunduğum şey bunun olmaması değildi ki. Ben bu başlık altında fikir çeşitliliğinin olmasının burayı zenginleştireceğini söylüyorum sadece. "Yine de sen bilirsin!"