Sn.Yılmaz,

Elbette her yazılandan herkesin hoşlanması gerekmez; ama yazılanların bir amacı olması gerekir. Bu amaçların en genel olanları da anlaşılmak ve beğenilmektir. Bir yazı da ancak onu anlayan ve beğenenlere ulaşabilir, gönüllerinde yer edebilir.

Sadece bunları hatırlatmak istedim. Yazarken benim veya başkalarının ne kadar hoşlanacağını gözetmek durumunda olmanız gerektiğini söylemedim. Ne münasebet, haddime mi düşmüş?

O ya da bu nedenle öfkeli veya sabırsız olabilirsiniz, buna diyecek birşey yok. Böyle olun ya da olmayın, bunda alınacağınız birşey de yok. Fakat, madem bu sözümden alındınız; olmadığınızı kabul ediyor, sözümü de geri alıyorum. Haşa; öfkeli de değilsiniz, sabırsız da. Oldu mu?

Bu durumda; tepkinizi ortaya koyuş biçiminizin, karşınızdakinin daha fazla tepkisine yol açacak biçimde, olayı tırmandıracak ve iletişimi olanaksız hale getirecek nitelikte olmasını ben açıklayamıyorum. Lütfen siz açıklar mısınız?

Hani iletinizin sonundaki o 'nereden baktığınıza ve nasıl gördüğünüze bağlı' kısmı var ya, bence orası çok önemli. Bir iletişimdeki amacın tarafların konuya her yönden bakabilmeleri ve mümkünse de aynı şeyi görmeleri olması gerekir. Sizce de öyle değil mi?

Hasan Ayşe' yi her gün beş posta dövebilir. Bu, sizin de, beni veya Sn.Ragıp' ı dövmenizi haklı göstermez, veya bunun için bir gerekçe oluşturmaz; değil mi?

Sn.Ragıp' dan tepki beklerken, sizden aldığım bu tepki beni karıştığıma bin pişman etti; ama yazmadan da duramadım.

Saygılarımla,