Yine ağır ceza stajımdan bir anı:

Bir duruşmada uyuşturucu satmaktan genç bir adama alt sınırdan (sanırım 4 sene) ceza verildi.

(Ben stajyerlerin oturduğu sıraların en önünde oturuyorum ve arkam full dolu. Hepsini stajyer sanıyorum.)

Sanık cezayı duymasıyla ayağa fırladı uyuşturucu satmasaydım da hırsızlık mı yapsaydım dedi.

Üyeler "Hay Allahım" dercesine gülüştü Başkan da hafifi bi tebessümle özrün kabahatinden beter diye azarladı.

Biz stajyer avukatlarda "tıh kıh" gibi seslerle gülüştük.

Sonra omzumda bir el hissettim. Maşallah matkap gibi omzuma vurup duruyordu. Hafifçe kafamı arkaya çevirdim.

Bir kız. Ağlıyor. Çok mu komik? dedi.

Korkudan bişi diyemedim tabi fakat kız beni dürtmeye devam ediyor. Sen çıkacaksın nasolsa dışarı demeye başlamasıyla üye hakim farketti ve tüm sanık yakınlarını dışarı çıkartttılar.

Tabi o gün benim korkudan akşama kadar adliye binasından çıkmadığımı tahmin edersiniz. Bir daha da ceza mahkemelerinde herhangi bir karar ya da olaya yahut sanığa veya yakınlarına duygusal bir tepki (üzülme,acıma,hor görme vs) vermemeyi öğrendim.