T.C.
DANIŞTAY
Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas: 1997/430
Karar: 1999/31
Tarih: 08.01.1999
ÖZET: 6183 s. Yasada yapılan değişiklikle, yerel yönetimlerin malları haczedilemeyecek mallar kapsamından çıkarıldığından belediyenin su gelirlerinin haczinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır.
(6183 sayılı AATUHK. m. 70) (1580 sayılı Belediye K. m. 19)
KARAR METNİ:
Temyiz Eden : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : ... Belediye Başkanlığı
Vekili : Av. ... - Av. ...
... Belediye Başkanlığı
İstemin Özeti : Davacı belediye başkanlığının Nisan 1994 döneminden sonraki çeşitli dönemlere ait vergi borçlarının tahsili amacıyla kamu idarelerindeki su gelirleri üzerine haciz uygulanmıştır.
Hacze karşı açılan davayı inceleyen Hatay 1. Vergi Mahkemesi, 21.2.1995 tarihli ve E:1994/521, K:1995/125 s. kararıyla haciz işleminin iptal edilmesine karar vermiştir.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi, 13.12.1995 tarihli ve E:1995/2767, K:1995/4204 s. kararıyla; 6183 s. Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Yasanın 7.5.1994 gününde yürürlüğe giren 3986 s. Kanunun 16 ıncı maddesiyle değişik 70 inci maddesinde, haczedilemeyecek mallara yer verildiği, anılan maddedeki değişiklik üzerine vergi idaresince davacı belediye başkanlığının Nisan 1994 ve sonraki dönemlere ilişkin vergi borçlarının tahsili amacıyla su gelirleri üzerine haciz konulduğu, yasadaki değişikliğin 7.5.1994 gününde yürürlüğe girdiği dikkate alındığında, mahkemece olayın, 6183 s. Kanunun değişik 70 inci maddesi yönünden de değerlendirilmesi suretiyle karar verilmesi gerekirken, yalnızca Belediye Yasası yönünden değerlendirilerek hüküm tesisinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Hatay 1. Vergi Mahkemesi, 17.7.1997 tarihli ve E:1997/203, K:1997/255 s. kararıyla; 1580 s. Belediye Yasasının 19 uncu maddesinin 7 inci bendi uyarınca, belediye emval ve eşyası üzerine haciz konulması için bu emval ve eşyanın kamu hizmetine tahsis edilmesi ve gelir getirici nitelikte olmaması gerektiği, kanunun 19 uncu maddesinin 4/A bendi uyarınca da belediyelerin su tesisatı kurmaları ve işletmeleri ve isterlerse bu konuda başkalarına imtiyaz verebilmelerinin belediyelerin hakkı olduğu, kanun yapıcının bunu bir hak olarak nitelemesine rağmen su tesisatı kurmanın ve işletmenin aynı zamanda belediyelerin belde halkına sunmak zorunda oldukları bir kamu hizmeti olduğu, bu durumda, belediyelerin yasanın kendilerine yüklediği su tesisatı kurmak ve işletme görevini yerine getirirken su bedeli olarak tahsil ettikleri gelirleri kar amacı güderek elde ettikleri gelir gibi düşünmenin mümkün olmadığı, su bedellerinin hizmetten yararlananların bunun maliyetine katlanmaları düşüncesinden kaynaklanması ve bunun yanı sıra hizmetin finansmanı için tahsis edilen gelir olması sebebiyle bu bedellerin ayrıca kamu hizmetine tahsisi yönünde karar alınmasına gerek bulunmadığı, kanunen yapılması zorunlu olan bir faaliyeti yürütmekle görevli olan belediyelerin ihtiyaç duydukları mali kaynaklardan yararlanmalarının kısıtlanmasının, hizmetin gereği gibi yerine getirilmesini engelleyeceği, 6183 s. Kanunun 3986 s. Yasayla değişik 70 inci maddesinin 1''inci bendinde, yerel yönetimlerin malları hariç olmak üzere özel kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceğinin hükme bağlandığı, her ne kadar 6183 s. Kanunun değişik 70 inci maddesinde yerel yönetimlerin mallarının haczedilebileceği belirtilmiş ise de, 1580 s. Kanunun 19 uncu maddesinin 7 inci bendinde, belediye vergi ve resimleri ile emvalinin kamu hizmetine tahsisi halinde haczedilemeyeceğinin özel olarak belirtildiği, özel hukuk kuralı genel hukuk kuralına nazaran öncelik taşıyacağından, 1580 s. Kanunun öncelikle uygulanması gerektiği, bu nedenle, uygulanan haciz işleminde isabet bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptali yolundaki ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı vergi idaresince temyiz edilmiş ve 6183 s. Yasada yapılan değişiklikten sonra, yerel yönetimlere ilişkin mallar için de hacız uygulanabileceği ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi Alı ALPAN''ın Düşüncesi:
Davacı belediyenin kesinleşen vergi borcunun tahsili amacıyla bazı kamu idarelerinden olan alacaklarına haciz uygulanmıştır.
Mali idare, kamu alacağının tahsilinde 6183 s. Yasayı uygulayacaktır. Olayda sözü edilen kanun uygulanmıştır. Kanunun 70 inci maddesinde 7.5.1994 gününde yapılan değişiklikle, mahalli idarelerin malları haczedil eneyecek mallar kapsamından çıkarıldığından haciz işleminin iptali yolundaki mahkeme ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Ülkü ERBÜK''ün Düşüncesi
Belediye Başkanlığının vergi borçları sebebiyle Belediye Sular İdaresinin üçüncü şahıslardan alacağı su bedellerine uygulanan haciz işlemini iptal eden vergi mahkemesi kararının Danıştay 3.Dairesince bozulması üzerine ilk kararında ısrar eden vergi mahkemesi kararı temyiz edilmektedir.
6183 s. Kanunun 7.5.1994 gününde yürürlüğe giren 3986 s. Kanunun 16 ıncı maddesiyle değişik 70. maddesinin 1. bendinde 233 s. Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Yasa Hükmünde Kararname hükümlerine tabi iktisadi devlet teşekkülleri Kamu İktisadi Kuruluşları, bunların müesseseleri, bağlı ortaklıkları, iştirakleri ve mahalli idarelerin malları hariç olmak üzere devlet malları ile hususi kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceği hükme bağlanmıştır.
Yukarıda anılan kanun hükmünde mahalli idarelerin malları hariç tutularak malları haczedilemez olanlar belirlenmiştir. Bu halde belediye sular idaresinin 3 şahıslardan alacağı olan su bedellerinin haczi mümkün olup haciz işlemini iptal eden vergi mahkemesinin ısrar kararında kanuna uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan sebeple temyiz isteminin kabulü ile vergi mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmüştür.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Kesinleşen vergi borçlarının tahsili amacıyla, davacı belediye başkanlığının bazı kamu idarelerinden olan su bedeli alacaklarına uygulanan hacze karşı açılan davanın kabulü ile işlemin iptali yolundaki kararı Danıştay Üçüncü Dairesince bozulan Hatay 1. Vergi Mahkemesinin bozma kararına uymayarak verdiği direnme kararı temyiz edilmiştir.
Kamu alacaklarının tahsilinde izlenecek usul ve esasları düzenleyen 6183 s. Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Yasanın 70 inci maddesinin 1''inci bendi 7.5.1994 gününde yürürlüğe giren 3986 s. Kanunun 16 ıncı maddesiyle değiştirilmiş ve mahalli idarelerin malları hariç olmak üzere, devlet malları ile özel kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceği kurala bağlanmıştır.
Yasada yapılan bu değişiklikle mahalli idarelerin malları haczi caiz olmayan mallar kapsamından çıkarılmış olduğundan 1580 s. Belediye Yasasının belediyelerin görev ve yetkilerini düzenleyen 19 uncu maddesinin yorumuna dayanılarak; belediye çalışanlarının ücretlerinden kesilerek beyan edilen ve vadesinde ödenmeyen gelir (stopaj) vergileri ile damga vergilerinin tahsili amacıyla yapıldığı anlaşılan haczin kaldırılması yolunda verilen ısrar kararında hukuka uygunluk görülmemiştir.
Bu nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, Hatay 1. Vergi Mahkemesinin, 17.7.1997 tarihli ve E:1997/203, K:1997/255 s. kararının bozulmasına, bozma kararı üzerine yeniden verilecek karsıda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 8.1.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: DKD. Sayı 101 s : 181
[Copyright © Ced Dağıtım Medya Yazılım - Corpus Mevzuat ve İçtihat Programı]

T.C.
DANIŞTAY
Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas: 1999/236
Karar: 1999/566
Tarih: 10.12.1999
ÖZET: 6183 s. Yasada yapılan değişiklikle, yerel yönetimlerin malları haczedilemeyecek mallar kapsamından çıkarıldığından belediyenin su gelirlerinin haczinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır.
(1580 sayılı Belediye K. m. 19) (6183 sayılı AATUHK. m. 70)
KARAR METNİ:
KARAR:
Kararın Düzeltilmesini İsteyen : ... Belediye Başkanlığı
Vekili : Av. ... Av. ...
Karşı Taraf : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Nisan 1994 döneminden sonraki çeşitli dönemlere ait vergi borçlarının tahsili amacıyla davacı belediyenin kamu idarelerindeki su gelirleri üzerine haciz uygulanmıştır.
Haciz işleminin iptali istemiyle açılan davayı inceleyen Hatay 1.Vergi Mahkemesi, 21.2.1995 tarihli ve E:1994/521, K:1995/125 s. kararıyla işlemin iptal edilmesine karar vermiştir.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi, 13.12.1995 tarihli ve E:1995/2767, K:1995/4204 s. kararıyla; 6183 s. Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Yasanın 7.5.1994 gününde yürürlüğe giren 3986 s. Kanunun 16 ncı maddesiyle değişik 70 inci maddesinde haczedilemeyecek mallara yer verildiği, anılan maddedeki değişiklik üzerine vergi idaresince davacı belediye başkanlığının Nisan 1994 ve sonraki dönemlere ilişkin vergi borçlarının tahsili amacıyla su gelirleri üzerine haciz konulduğu, yasadaki değişikliğin 7.5.1994 gününde yürürlüğe girdiği dikkate alındığında, mahkemece olayın 6183 s. Kanunun değişik 70 inci maddesi yönünden de değerlendirilmesi suretiyle karar verilmesi gerekirken, yalnızca Belediye Yasası yönünden değerlendirilerek hüküm tesisinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Hatay 1.Vergi Mahkemesi, 17.7.1997 tarihli ve E:1997/203, K:1997/255 s. kararıyla; 1580 s. Belediye Yasasının 19 uncu maddesinin 7 nci bendi uyarınca, belediye emval ve eşyası üzerine haciz konulabilmesi için bu emval ve eşyanın kamu hizmetine tahsis edilmemesi ve gelir getirici nitelikte olmaması gerektiği, Kanunun 19 uncu maddesinin 4/A bendi uyarınca belediyelerin su tesisatı kurmaları ve işletmeleri ve isterlerse bu konuda başkalarına imtiyaz verebilmelerinin belediyelerin hakkı olduğu gibi aynı zamanda belde halkına sunmak zorunda oldukları bir kamu hizmeti olduğu, kanunen yapılması zorunlu olan bir faaliyeti yürütmekle görevli olan belediyelerin bu faaliyeti yürütürken ihtiyaç duydukları mali kaynaklardan yararlanmalarının kısıtlanmasının, hizmetin gereği gibi yerine getirilmesini engelleyeceği, özel hukuk kuralı genel hukuk kuralına nazaran öncelik taşıyacağından, 1580 s. Kanunun öncelikle uygulanması gerektiği, bu nedenle, uygulanan haciz işleminde isabet bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptali yolundaki ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararına karşı vergi idaresince yapılan temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu, 8.1.1999 tarihli ve E:1997/430. K:1999/31 s. kararıyla; 6183 s. Kanunun 70 inci maddesinin 1 inci bendinin 7.5.1994 gününde yürürlüğe giren 3986 s. Kanunun 16 ncı maddesiyle değiştirildiği ve mahalli idarelerin malları hariç olmak üzere, devlet malları ile özel kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceğinin kurala bağlandığı, Yasada yapılan bu değişiklik ile mahalli idarelerin malları, haczi caiz olmayan mallar kapsamından çıkarılmış olduğundan, 1580 s. Belediye Yasasının belediyelerin görev ve yetkilerini düzenleyen 19 uncu maddesinin yorumuna dayanılarak belediye çalışanlarının ücretlerinden kesilerek beyan edilen ve vadesinde ödenmeyen gelir (stopaj) vergileri ile damga vergilerinin tahsili amacıyla yapıldığı anlaşılan haczin kaldırılması yolunda verilen ısrar kararında hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle ısrar kararını bozmuştur.
Davacı belediye başkanlığı, direnme kararının usul ve kanuna uygun olduğunu ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemiştir.
Savunmanın özeti : Karar düzeltme isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi Gülsen BİŞKİN''in Düşüncesi ı
Dilekçede ileri sürülen nedenler istemin kabulünü gerektirecek nitelikte bulunmamaktadır.
Bu sebeple karar düzeltme isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Sadri BOZKURT''un Düşüncesi :
Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 54 üncü maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 54 üncü maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı nedenlerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine, 10.12.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: DKD. Sayı 103 s : 152
[Copyright © Ced Dağıtım Medya Yazılım - Corpus Mevzuat ve İçtihat Programı]