Gün doğmadan neler doğacağını görmek için uyandım gün doğmadan önce. Evde sessizlik, dışarıda yalnızca martıların bağırtısı. Bende... Bende umut...

Bugün oğlumun geometri sınavı var; eminim bilecektir üçgenin iç açıları toplamının umut olduğunu, hipotenüsün dik açılardan hangisini sevdiğini ve yaşamda dört doğrudan kare yapmanın olanaksızlığını.

Kızımın okulunda tiyatro günü; akşam da O bize oynayacaktır aynı oyunu: "Çok çok alkışlayın bakalım..."

Günlerden Perşembe. Tatsız tuzsuzum. Yorgunluğum uyku istiyor, canım kahve. Hava durumuna baktım az önce, ne ısıtacak ne üşütecek.

Peki, keyifsiz de olsa başlayalım yeni oyuna. Turuncuya boyansın doğuda bulutlar, gök ve deniz griyken böyle, dağların ardından yükselsin güneş. Sokak lambaları sönerken aydınlansın altmışdört kare. Ve ilk hamleyi güneş yapsın: e4

(24.12.2009)