18-24 Mart arası yaşlılar haftası.Bizde arkadaşlarla huzur evine ziyarete gittik ellerini yanaklarını öpünce oradaki büyüklerimizin gözleri nasıl doldu görmeliydiniz görenlerimiz çoktur tabii.Her şeyleri tam gibi gözükse de yalnızlar ruhen bir boşluktalar ki bir ufacık damla sevgi de bu kadar hassas bir hale girebiliyorlar.Bir yuvanın sıcaklığında yaşamak gibi elbette olmaz bu huzur eviyle kaşılaştırılamaz ama yine de kendiyle baş başa kalmak insanı yorar ve de yaşama sevincini alır götürür gibi geliyor bana.Ama gelen o kadar çok insan vardı ki beni mutlu etti bu.Ama yaşlılar haftası için olması da düşündürdü işte.Güzel gözleri olan ninelerimizin yüzündeki çizgiler o kadar yorgun olduklarını gösteriyor ki bize hele dedelerimizin imrenen bakışlarla bizlerin hareketlerini ince ince incelemeleri çok güzeldi onlara gitmek biracık zamanını orada değerlendirmek.Sana dokunmaya kıyamıyorlar gibi geliyor insana ellerini incitmemek yanaklarından öperken bir ürkek genç gibi hareket ediyorlar çok tuhaftı bu...Ama yine de aileler çok önemli herkes ailesiyle yaşasın ömrü boyunca bunu bir yetiştirme yurtlarında bir de huzur evinde görüyorum diyemeyeceğim sözler oluyor yorum yapamayacağım boşluklar bu beni ve de sizleri çok üzüyor ama hayat diyoruz ne yazık ki...