Sayin Erbab, izninizle serinin dorduncusunu kendi anim yapmak istiyorum.

Burda Turk bulmak gercekten cok guzel, en azindan kendi kulturunle buranin kulturu arasindaki farkliliklari konusabilmek, hem de bu konusmayi 'kendi dilinde' yapabilmek gercekten cok guzel. Ama bazen yoklugu varligindan daha iyi kisiler karsiniza cikabiliyor. Bu durumlarda cok kasmamak, yabancilar da iyidir seklinde digerlerine yanasmak gerektigini, bu sehre geldigimin ilk ayinda ogrendim.

Burda Turk-Amerikan Kultur Dernegi var ve bazen aktiviteler duzenliyor. Ben buraya geldikten sonra duzenlenen ilk aktivite 'Turk Sinema Gecesi'ydi.

O geceden henuz bir gun once, burda ilk defa iki Turkle tanismis, uzun zamandan sonra acayip eglenmis biri olarak (Temmuzda gelmistim, bu olay eylulun basinda gerceklesti. Yani ilk gittigim sehirde bir Turk arkadasim vardi ama buraya geldikten sonra yerlesme stresi bir de alisma evresi olarak hic arayisa gecmemis, dolayisiyla kimseyle de tanismamistim.) gosterilecek filmi henuz Turkiye'deyken gormus olmama ragmen, inanilmaz buyuk bir heves ve mutlulukla, ev arkadasimi da yanima alarak gittim.

Gittigimizde film baslamisti, kimseyle tanisamadik. Filmin cikisinda film izledigimiz salonun koridoru dolmustu ve hemen hemen herkes Turkce konusuyordu!!! Aglamak istedim, kendimi o an Turkiye'de hissetmistim cunku! Yeni bir yuzun orda olup da dernekten kimsenin gelip "merhaba hosgeldin kimsin nesin vs" dememesine ragmen, sokuldum en yakinimdaki grubun icine.

Merhaba, nasilsin, ne icin burdasin, ne zaman geldin, memleket nire vs.den sonra, 30-40 arasi tahmin edemedigim bir yasta olan hanimefendiye(!) St. Louis'in ne tarafinda oturdugunu sordum.(icinden mi ablaaa! degil tabii de burasi cok yayilmis, sakin ama buyuk bir sehir, ayrica sehir disi yerlerde sayilabilecek evler cok fazla)
Hanfendinin cevabi(abartisiz aktarilmistir):

Hanfendi: Beean aslinda STL'de yasamiyorum, kucuk cocugum oldugundan, sehrin biraz disinda St.Charles'ta yasiyorum. Sen gerci Adana'dan geliyordun di mi, bilmezsin belki sizin oralarda yoktur, boyle site denen evler vaar, bir arada binalar, icinde oyun bahcesi, havuzu falan olaann, kucuk cocugumdan dolayi orda yasiyorum.
Ahu'nun melek icsesi: Sakin onemseme, iyiniyetlidir canim, bulmussun bak bir Turk, gaf olarak adlandir, takma.
Ahu'nun seytan icsesi: De ki 'yooooh, vallaah miii? He ben buraya gelmeden goyumuze televizyon yeni geldiydi de, orda gorduydum sanirim bir kez'
Ahu'nun dis sesi: Hii, oyle mi, cok guzel.
Hanfendi: Eee, sen nasilsin, alistin mi, sehre, okula falan?
Ahu: Alismaya calisiyorum iste. Ama cok zorlaniyorum, ozellikle dersler, odevler ozellikle ingilizceden dolayi cok zorluyor.
Hanfendi: Aa, zorlanirsin tabii. Ben bile Bogazici mezunu olmama ragmen geldigimde cok zorlanmistim, degil artik sen!
Ahu'nun melek ic sesi: Ahu, sakin ol, sakin seviyesine inme. Bosver, kompleksleriyle basbasa birak onu. Sakin. Yakismaz sana, muhatap olma, he de gec.
Ahu'nun seytan ic sesi: Kizim TOEFL herkese ortak uygulaniyor, okula bakmiyor desene! Fulbright'i da soyle! Ver agzinin payini. Bu ikinci oluyor, sakin susma bu defa! TOEFL onemli ya! Kaldi ki hukuk ingilizcesi seninki, ver agzinin payini!!!
Ahu: Hii. Neyse ben gitmeliyim, memnun oldum tanistigimiza(!). Byeeee

Ve olay yerinden uzaklasilip baska bir gruba gidilir.

Yine klasik nerden, ne zaman geldin, ne icin vs sorulari.
Ardindan ilk soru:
-Bogazici mi, ODTU mu?
-Honk! Ikisinde de hukuk yok saniyorum. Cag... Cag universitesi....
-Honk carpi Honk... O ne?



Sonuc: Milliyeti onemli degil, varsin ayni dilden konusmasin, ama insan olsun insaaaaaaan!