Merhaba Ahu yazdıklarını okuyunca nasıl bir duygu bilmiyorum ama yaşamış gibi yüreğimden birşeyler koptu. Benim bir dedem hayatta ama diğerini hiç görmedim, babamın yıllar geçmesine rağmen her duygusal anlarına mutlaka sığdırdığı şey de babasına duyduğu o benzersiz sevgisidir. O kadar güzel ve etkileyici anlatırdıki hep aynı anıları yeni yaşamış gibi gözleri dolarak bana da yaşatırdı.Onu o anda mutlu etmek için dedemi dünyanın diğer ucunda olsa bulup getirirdim ama ölüm bu çaresiz bir acı..sadece ellerini tutup teselli etmekten başka yapacak bişey yok..İnanmakta zorlansakta, durduramasakta haytın bedeli bu işte..