Av.KARACA'ya aynen katılıyorum.. Bence öyle davranan kişinin ruhsal problemleri var.. Çalıştığım bir ilçede, bir mahkemenin hakimi dışındaki tüm savcı ve hakim arkadaşlarla çok samimi sıcak dostluklar kurmuştum. Ancak dostluk kuramadığım o hakim, benim bir avukat olarak hakim ve savcılarla dost olabilmemi anlamakta zorluk çekiyordu.. Ona göre hakim ve savcılar avukatlardan uzak durmalı idiler.. Ben kendisiyle hiç muhatap olmadım,öyle bir insan hiç yaşamıyormuş gibi davrandım ..
Ona en güzel cevabı kendi meslektaşı olan bir hakim verdi ve aynen şöyle dedi.. "Avukat arkadaşımız bizimle aynı fakülteden mezun oldu aramızdaki tek fark cüppelerimizin yaka rengi ve oturduğumuz masalar.. Bu nedenle onunla dost olmaktan hiç rahatsızlık duymuyorum, aksine gurur duyuyorum.." Sevgili arkadaşıma buradan tekrar teşekkür ediyorum, onu tanıdığım için bende gurur duyuyorum ve gerek yukarıda anlatılan savcıya ve gerekse bahsettiğim hakime Allahtan şifa diliyorum