Saat 05.35 müvekkillerim uyandırmadı ama bütün günün yorgunluğuyla 21.00-22.00 saatleri arasında uyuduğumdan sabaha karşı;03.00- 04.00 gibi uyanırım.Çünkü biz; (özellikle avukatlar),gün içinde," o adliye senin bu adliye benim" misali birbirinden uzak mesafeler arasında mekik dokuruz.Sonuçta günün bitiminde yorgunluktan bitap düşüp çoğumuz yatmadan önce bir kaç satır bile okuyamadan,sevdiğimiz diziyi seyredemeden uyuya kalırız.
Ayrıca,gecenin hangi saati olursa olsun,müvekkiliniz gözaltında ise; gitmemeniz gibi bir lüksünüz yoktur.Özellikle CMUK ile ilgili olarak yoğun görev alan avukatlar, tüm geceyi sanığın savunması amacıyla karakolda bir sandalye üzerinde geçirse bile ertesi gün yine işlerinin başında olmak zorundadırlar.
Her iki meslek;avukat-doktor grubunu yakından gözlemleyebiliyorum.Zira meslek grubu olarak çoğunlukla tıbbı seçmiş bir sülalenin içinde büyüdüm.Eniştem de doktor.Aynı apartmanda yaşıyoruz,ailece birlikte boş zamanlarımızı geçiriyoruz.Doktorların işi de çok zor;örneğin,mesaisi bitmiş ve çoluk çocuğunu alarak bulunduğu semtten çok uzak bir semte gezmeye gidiyor.Gideceği yere varmak üzereyken telefonu çalıyor;"Doktor bey,annemizin ağrıları var,hemen gelebilir misiniz?"Eğer hastasının durumunun vahim olmadığını biliyorsa,tel.'da yapılması gerekenleri söylüyor,gerçekten acil bir durum söz konusuysa gezmesini yarım bırakarak hastasının başına gidiyor.Her iki meslek de büyük özverilerle çalışılabilen meslekler.Bu nedenle her iki grub da birbirlerinin yaşam koşullarını kıyaslarken fazla objektif olamayabilirler.
Bu konuyla ilgili şöyle bir örnek vermek istiyorum; Bir duruşma sırasında ara verildi, isteyen avukatlar dışarı çıktı.Duruşma salonunda bir tek hakim hanım ile ben kaldık.Hakim hanım;bizim mesleğimiz çok zor,bütün gün dosyalar arasında aynı mekanda boğulup kalıyoruz,sizler bu bakımdan daha şanslısınız" dedi.Ben de gülerek;" Avukatlık yerine hakimliği seçseydim,haftanın 5 günü adliyeler arasında koşuşturmak zorunda kalmazdım,sabit yerde çalışmak daha az yorucu olarak düşünürüm" deyince ikimiz de güldük ve birbirimizi daha iyi anladık ve hak verdik.