gemiler

efsaneler yaratan büyük insanlık
hangi sözcüklerle nasıl anlatılır
hangi sözcüklere kulluğun
karanlık mahzenlerine
aç kemirgenler doluşmuş
kaç gemi tornistan ediyor
hiç durmaksızın
içindeki çalkantılı
bulanık sularda

kim bilir ne zaman
hangisindesin
ve kim bilir neresindesin
şimdi zamanın

dışarıda güneş
ve tıpatıp aynalar
gece yıldızlar
ve yanılmış gülümseyen ay
ve bahar yağmurlarında
ıslık çalıyorlar sanırsın
meyveye gebe dallarda
niçinsiz çiçekler ağlar

onun için güzeldir
hanımlar beyler
bütün aynalarda
gemileri gizli
o masum görünen yüzler

oysa sözlerin ve şiirlerin
çöplüğü olmuş güneş
yerlerde sürünüyor
çamura bulaşmış yıldızlar
o tıpatıp aynalarda ıslanarak kirlenmiş
pişmanlıkta bahar yağmuru
utanç duymasından mıdır neden
bir mevsim açıp sonra solması
ve kuruması bütün çiçeklerin
iğreti yüzlerin beğenisinden

işte bu yüzdendir
bazı insanların hiç bitmeyen kederi
ve işte bu yüzden
eskiyip yıkılmış
taştan köprülere benzer
gemilerini çoktan yakmış
ya da hiç olmayan
bazı insanların kaderi

“şarap yaşlılıkta içilir”
diyorsun sevgili Anday
o zaman mı anlaşılır
Nietzsche gibi deliler
ve o zaman mı yanacak acaba
şarapla gemiler…


merhaba