T.C.
YARGITAY
15. HUKUK DAİRESİ
E. 2004/3102
K. 2005/655
T. 10.2.2005
• TAPU İPTALİ VE TESCİL ( Yüklenicinin Kararlaştırılan Bağımsız Bölümlere Hak Kazanabilmesi Arsa Sahiplerinin ile Yüklenici Arasında Yöntemine Uygun Olarak Düzenlenmiş Sözleşmeye Göre Edimlerini İfa Etmesi Koşulana Bağlı Olması )
• İSTİSNA SÖZLEŞMESİ ( Yapılan Sözleşmeye Göre İskan Ruhsatı Alma Yükümlülüğünün Yüklenici de Olması )
• TEMİNAT ( İki Nolu Bağımsız Bölümün Değerinin Eksik İşler ve İskan Ruhsatı Alınması ile İlgili Masrafları Karşılamaya Yetmeyeceği Anlaşıldığından Davalıların On Nolu Bağımsız Bölümü Teminat Olarak Tutmakta Haklı Olması )
2004/m.94
818/m.355
ÖZET : Yanlar arasında ( 2 ) ve ( 10 ) nolu bağımsız bölümlerin yükleniciye ait olacağı uyuşmazlık konusu değildir. Ancak yüklenicinin kararlaştırılan bağımsız bölümlere hak kazanabilmesi arsa sahipleri ile yüklenici arasında yöntemine uygun olarak düzenlenmiş sözleşmeye göre edimlerini sözleşmeye uygun şekilde ifa etmesi koşuluna bağlıdır.

Bu durumda ( 2 ) nolu bağımsız bölümün değerinin eksik işler ve iskan ruhsatı alınması ile ilgili masrafları karşılamaya yetmeyeceği anlaşıldığına göre, bu bağımsız bölümün tescili de istenmediğinden davalıların ( 10 ) nolu bağımsız bölümü teminat olarak tutmakta haklı olduklarının kabulü gerekir.

DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı Osman Karagöz, Cevriye Karagöz, Cavit Karagöz, Cevahir Kafa ( Karagöz ) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Dava, davacı Kazım Genç'in Aksantaş İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.den olan alacağı nedeniyle başlattığı ve kesinleşen icra takip dosyasında İİK.nun 94/2 maddesine göre aldığı yetki belgesine istinaden yüklenici şirket ile davalı arsa sahipleri arasındaki kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereği yüklenici şirkete devredilmesi gereken ( 2 ) ve ( 10 ) nolu bağımsız bölümlerin arsa sahipleri adına olan tapu kayıtlarının iptali ile yüklenici şirket adına tescili istemine ilişkindir.

Yerel mahkemece yapılan yargılama sonucunda, ( 2 ) nolu bağımsız bölüm hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine, ( 10 ) nolu bağımsız bölümle ilgili davanın kabulü ile bu bağımsız bölümün yüklenici şirket adına tesciline karar verilmiş, verilen karar davalılar Osman, Cevriye, Cavit ve Cevahir vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Yanlar arasında ( 2 ) ve ( 10 ) nolu bağımsız bölümlerin yükleniciye ait olacağı uyuşmazlık konusu değildir. Ancak yüklenicinin kararlaştırılan bağımsız bölümlere hak kazanabilmesi arsa sahipleri ile yüklenici arasında yöntemine uygun olarak düzenlenmiş 30.11.1993 tarihli sözleşmeye göre edimlerini sözleşmeye uygun şekilde ifa etmesi koşuluna bağlıdır. Sözleşmenin 9. maddesinde yükleniciye ait olacak bağımsız bölümlerin aşamalı devri öngörülmüş olup, son iki daireden birinin inşaat bitiminde, son dairenin de iskan alındığında devredileceği ( satış yetkisi verileceği ) kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin bu maddesine göre iskan ruhsatı alma yükümlülüğünün yüklenici de olduğu anlaşılmaktadır. Dosya kapsamına göre iskan ruhsatı alınmadığı anlaşıldığı gibi inşaatta eksik işler bulunduğu SSK ve vergi borçları da olduğu iddia edilmiş, bilirkişi kurulu raporunda bu hususlar araştırılıp yüklenicinin edimini tam olarak yerine getirmediği ve ( 2 ) nolu bağımsız bölümün bu eksiklikler ile yapılacak masrafları karşılamayacağı saptanmıştır.

Bu durumda ( 2 ) nolu bağımsız bölümün değerinin eksik işler ve iskan ruhsatı alınması ile ilgili masrafları karşılamaya yetmeyeceği anlaşıldığına göre, bu bağımsız bölümün tescili de istenmediğinden davalıların ( 10 ) nolu bağımsız bölümü teminat olarak tutmakta haklı olduklarının kabulü gerekir.

Yerel mahkemece davanın reddi yerine, bilirkişi raporundan ayrılma nedenleri gösterilmeden ( 2 ) nolu bağımsız bölümün teminat olarak bırakılması yeterli görülerek yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcının istekleri halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 10.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.