Alıntı: Yazan Jaap ve öyle bir ezip geçme ki bu....o dört yılımı bir telefonda kapadım...kendimi en son savcı koridorunda ifade verirken buldum..savcı beye dedm ki "ne diyeyim savcı bey sevdim! susma hakkımı kullanıyorum"....iki yıl kimsenin yüzüne bakamadım..içimdekileri anlatacak,paylaşacak birisini bulamadım...hep attım hep attım..ve sonunda hastalandım.1 yılda 4 doktor değiştirdim.sonunda evel Allah sonra ilaçlarla ayağa kalktım...sonra tam birini sevmeye başlıyorum derken 2 yıl sonra pat diye çıkageldi....dondum,şok oldum.ve çok kötü oldum..sonra baktım karşımdaki insana haksızlık yapıyorum.dedim bari sen hak etme.ondan ayrıldım..çünkü biliyorum kafam da hala O var..şimdi mi.ben yine tek başıma........nerden çıktı ki bu şimdi...onun için ben buna iz diyemem ezip geçme.hem de silindir gibi.bir ileri bir geri bir ileri bir geri..haaa pardon O şimdi ne mi yapıyor.evli.umarım sadece bu yeter.

yazdıklarınızı okurken gerçekten sarsıldım.ne diyeyim inşallah hayatınızın anlamı bir an önce karşınıza çıkar.siz yinede o insanın mutlu olmasını dileyin emin olun siz kazanırsınız unutulmuyor belki ama zamanla eskisi gibi bunun acı vermediğini göreceksiniz

saygılar