Doktorlar ameliyat sahnelerinin tıbbi olarak gerçekçi ama sohbet açısından farklı olduğunu bilirler ama açık etmezler... Çünki ameliyatlarda kimse ".... kırık, kesik eyvah kanıyor" falan demezler. Sevdiklerim bir müziği açıp şarkı söyleyeni de, arada dedikodu yapanı her türlüsü mevcut. Ameliyatta ameliyat dışında herşey konuşulur herşey sohbet konusudur ama dramatik olarak olayın ciddiyetini bozacağı için bu tür sahneler yazılmaz, yazılmadığı gibi kimse biz böyle ameliyat yapmıyoruz demez...

Gelelim diziler ve avukatlara, tam anlamı ile dizinin hukuka uygun olmasını istiyorsanız öncelikle yapımcınızı bu konuda ikna etmeniz lazım. Çünki bu iş için danışman olan avukatın senaristin 24 saat emrinde olması gerekir. Her an telefon edip olmuş mu diye göstermeniz lazım.

Hele konu yurt dışında alınmış bir uyarlamayla o zaman senariste yapımcıda şapa oturur. Çünki hukuka uygunluk engeli büyük bir engel haline gelir. Onların hukuksal işleyişi ile bizim hukuksal işleyiş arasında büyük bir fark oluşur. O zaman verilmesi gereken radikal bir karar vardır. Ya o uyarlamayı yapmaz yeni bir konu bulursunuz, ya da bu uygunsuzluğu görmezden gelip oradaki anlatmak istediğiniz dramın matematiğine kilitlenirsiniz. İşte bu nedenle bizim hukuk anlayışına uymayan raydan çıkmış, bir kere raydan çıktıktan sonra tutarsızlığı devam eden diziler ve filmler ortaya çıkar.

Senaristler açısında adalet dizilerine bakarsanız, tek bir gerçekle karşılaşırsınız. Bizim adelet sistemimizin işleyişi mahkemede bir senariste yeten görsel dramayı taşımamaktadır. O yüzden Türk hukukuna uygun bir dizi yaptığınızda izlenmesi gereken yol avukat ile müvekkil arasında geçer, mahkeme ise görsel dramayı taşımadığı için etkili bir final oluşturmaz. Siz de o dramayı koridorlara ya da adliye önlerine taşırsınız...