İstanbul üniversitesinin tarih kokan, ancak kışın kaloriferler doğru düzgün çalışmadığından tir tir titreten amfilerinden birinde ders dinliyorum. Elimde kesik parmaklı eldivenlerim. boğazlı kazağımın boğazını burnuma kadar çekmişim... Kürsüde dersi anlatmayan (genelde konu anlatmazdı hukukçu olmayı anlatırdı sevgili duayen hocamız) adeta içen, adamı bir derste en karizmatik hukukçu yapan Prof.Dr.Şener AKYOL... Şener Hoca' nın bir lafı vardır: "Mea Culpa" der her zaman hata benim yani... O günkü ders yine unutulmazlardan biriydi benim için. "Bugün yanlış karar veren hakim, kazanılacak davayı kaybeden avukat, görevini yapmayan savcı benim öğrencimdir. Hepsinin hataları için özür diliyorum. Mea Culpa!" demişti Prof.Dr.Şener AKYOL derste. Konuyu buralara getiren dersin alt yapısında adalet sistemi ve hocamızın gündelik rastlantıları vardı yine. Arzuhalcilere gelmişti söz. O gün bir cümlesi beynime kazınmıştı:

"Bir adliye sarayının bahçesinde değnekçiler arabasını parkeden avukatlardan, vatandaşlardan -HARAÇ- kesiyorsa, o adliye sarayının bahçesinde arzuhalciler göz göre göre kanunları çiğneyerek avukatlık tekelindeki işlere burunlarını sokuyorsa, oradaki hakim ve savcıya halk güvenmez. Halk size güvenmez çocuklar. ben de size güvenmem." demişti. Bunlara izin vermeyin diye yalvarmıştı.
Bugün durum ortada. Hakimin-savcının odasının camının karşısında koca bir tabela: "ARZUHALCİ: Her türlü dilekçe yazılır." Bu durumda aslında kanuni düzenlemenin içinde mantıki bir eksiklik var. Bu durumdan ilk etapta menfaati zedelenenler avukatlar. Bu nedenle bu konuda Barolara yetki verilmesi ve kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları olduklarından idari bir takım önlemler alma yetkisine kavuşturulmaları gerekli. Bu işin başka bir çözümü yoktur. Ve hakikaten verilecek cezalar caydırıcı olmalıdır. Ancak ben hapis cezası verilmesini doğru bulmuyorum. Maddi kaygıyla yapılan ve bu amaca özgü bir iş olduğundan cezasının da can yakıcı bir meblağa tekamül eden maddi bir ceza olması daha mantıklı bence.