Evlilik süresince bir eşin diğer eş adına tescil ettirdiği gayrimenkul ile alakalı olarak işlemin elden bağışlama niteliğinde olduğu kabul ediliyor.Gerçek irade sadece evliliğin getirdiği güven duygusu ise bu işlemin bağışlama olmadığı nasıl kanıtlanabilir?
Evlilik birliği karşılıklı güven esasına dayanmaz mı?Evlilik birliği ticari bir müessese midir?Bir eşten, evlilik süresince kendisini, (diğer eşe karşı maddi anlamda zarara uğramamak adına), adeta ticari hayatta olduğu gibi maddi tedbirler almasını beklemek, evlilik birliğinin ruhu ile bağdaşır mı?Takdiri Sayın meslektaşlarıma bırakıyorum.