Aile Bakanlığının yaptırdığı bir araştırmaya göre Almanyadaki her üç kadından birisi şiddet kurbanı.

Araştırmanın sonuçlarını basına açıklıyan Aile Bakanı, şiddeti:
" kadın, erkek, çocuk ve engelliler dahil, kime yönelik olursa olsun çirkin bir suçtur" diye nitelendirdi. Bakanın bildirdiğine göre araştırmaya 16 ile 85 yaş arası 10.000 kadın katıldı.

Almanya çapında yapılan bu araştırmanın sonuçlarına göre,

Kadınların:
yüzde 37 si 16 yaşından itibaren şiddete maruz kalmış,
yüzde 85 i seksüel tacize uğramış,
yüzde 13 ü seksüel cebir ve ırza geçmenin kurbanı,

Şiddet kurbanları arasında Türk ve Doğu Avrupa ülkelerinden gelen kadınlar ön sırada yer alıyor. Bu grupta şiddete en fazla maruz kalanlar kocalarından ayrılmak istiyen kadınlar.

Kadınlara karşı şiddette aile içi şiddet en fazla rastlanan şiddet türü.

Buna karşılık, kültür ve gelir seviyesi büyük bir rol oynamıyor şiddette.

Şiddette çocukluk döneminde yapılan deneyimler büyük rol oynuyor; çocukken şiddete maruz kalan kadınlar dönüp dolaşıp dayakçı bir erkek buluyor.

Erkeklere karşı şiddet konusunda yapılan bir araştırmanın neticelerine göre, erkeklere karşı şiddet ev içinde değil dişarıda gösteriyor kendisini. Reprezantatif olmayan bu araştırmaya göre, erkekler kendilerine karşı şiddeti ciddi bir şey değilmiş gibi göstermeye çalışıyor. Özellikle 18 le 25 yaş arası erkekler şiddete maruz kalıyor, araştırmaya göre. Her dört erkekten birisi karılarından gelen şiddette maruz kalmış.
...................
Hiç unutamıyacağım bir sahne: kocasından dayak yiyen kadın ellerini yüzüne kapamış yalvarıyordu "kurbanın olayım, başıma vurma" Bu davranış hem bizde hemde birçok başka ülkede görülen ve kadınların erkeğe teslimiyetini gösteren bir davranış tarzı. Hem toplumsal hem de maddi yönden erkeğe bağlı olmanın bir göstergesi. Kadının maddi bağımsızlığını elde etmesi ve toplumsal değişme ile beraber bu teslimyetçilik zihniyeti yavaş yavaş ortadan kalkıyor bence.

Belirli bir bilinç seviyesine varmış, maddi bakımdan bağımsız olan kadın, zora geldiğinde baş kaldırıyor. Gerektiğinde o da şiddete baş vuruyor.

Sonuçta değişen hiç bir şey yok; zayıf olan şiddete maruz kalıyor. Ne demiş atalarımız? "Altta kalanın canı çıksın"

Atalarımızı haklı çıkarmaya mı çalışalım yoksa, "nereden ve kimden gelirse gelsin, şiddete hayır mı diyelim"?

Bir zamanlar ezilenlerin, fırsat ellerine geçince, kendilerini ezenleri ezmesi demokrasi değildir bence. Nasılki şimdi ezilenlerden yana olmamak demokratik bir davranış değilse.

Saygılarımla