Çocukluğuma gitmek isterdim. Ağız dolusu kocaman güldüğüm zamanlara. Sokakta yakantop oynayıp hiç yorulmadığım kalabalığa ait olmak isterdim. Voleybolu nasıl hiç durmadan oynardım. Arkadaşlarımın ne olur bırakalım Ufuk çok yorulduk dediklerini, yalvarır gözlerle baktıklarını anımsıyorum. Sahi neden hiç bıkmazdım ya da yorulmazdım oyun oynarken..Ya da neden en son ben pes ederdim...