Kadınlara salt kadın oldukları için , türü her ne olursa olsun yapılacak her ayrımcılığın karşısındayım.

Hele kadın , erkek farkı gözetmeden eşit işe eşit ücret, ortaklaşa velayet, birliği müşterek temsil vb. konularda eni konu belirginleşir ve kadınların yıllardır süregelen çığlıklarının işe yaradığını da fiilen de, hukuken de görmekteyiz. Bu kazanımlar, Habibe hanım gibi bu savaşa destek vermiş kadınlar olmasaydı, edinilemezdi.

Ancak bir konuda sürekli muhalif düşüyorum. O da şudur:

Kadına ayrımcılık yapılmasına karşı olduğum kadar, kadının ayrımcılık doğurabilecek nitelikte taleplerde bulunmasına da karşıyım.

Daha doğru ifade etmek gerekirse, diğer cinsi dışlayacak şekilde hak arayışlarında kadını haklı bulamıyorum. Daha da doğru ifade etmek gerekirse, falanca hakkın kadına özgülenmesini düşünemiyor ve hemen karşı talebi düşünüyorum. Şimdi kadın olmayan katılımcılarımız bir başlık açarak, "bekar erkeklerin baba olma hakkı" nı tartışmaya açabilir. Karşı çıkılması olanağı var mı? Yok. Çocukları erkeklerin büyütmesi halinde nasıl verilerle , nasıl bir nesille karşılaşırız, bir fikrim de olamaz. İyi mi kötü mü olacağı konusunda da ancak tahmin yürütebiliriz. Babalar çocukla ilgilenmez diyemeyiz, belki Türkiye'de sayıları oldukça az ama, gelişmiş ülkelerde yerleşmiş bir single parent kavramı var. Yalnız Anne ya da Yalnız Baba olarak tanımlanmıyor, dikkat . Çocuğunu tek başına büyütmek durumunda olan ebeveyn olarak kabul görüyor. Ve yalnız anneler kadar, yalnız babalar da sıkça görülüyor. Yıllar önce Au-pair olarak İngiltere'ye giden bir arkadaşımın tespitleri.

Demek istediğim, bekar kadınlar anne olabilir, engel yok.

Ama ayrımcılık olmayacaksa, aynı hakka erkekler de sahip olmalı.

Gitgide yalnızlaşan dünyamızda, "neden" diye düşünmeden edemiyor insan...