Mesajı Okuyun
Old 27-03-2009, 02:34   #1
av.cevat

 
Varsayılan "Geciken adaletin getirdiği ayrılıktan geriye kalan"

"Sakın Üzülme Annem"
Birgün ayrılırsam senden sakın üzülme,çünkü seni unutmayacağım.
Eğer seni seviyorum diye gelemezsem sakın üzülme,
Çünkü telefonla arar kulak zarın patlayıncaya kadar haykırırım seni sevdiğimi...
Eğer seni hergün,her zaman annecim diye öpen ,koklayan biri olmazsa
sakın üzülme,Çünkü benim dudaklarımın sıcaklığı hep senin mis gibi anne kokan
yanaklarından hiç gitmeyecek...
Sen sakınüzülme çünkü senin üzülmene dayanamam.
Ama şunu sakın unutma ki ben senden asla ayrılamam...
Bizi ancak ölüm ayırır demiyorum ,çünkü her gece Allah babaya
"Allah'ım ne olur beni,soğuk gecelerde ısıtan,hastalandığımda üzüntüden hastalanan,benim için canını feda edebilen kadından yani annemden ayırma
diyorum.
Ben inanıyorum ki Allah babaübu sevgili kulunun duasını kabul edecek.
Seni seviyorum anneciğim. Kızın... 28 Ocak 2009 gecesi hayatını kaybeden 19 yaşındaki bir üniversite öğrencisinin 4 yıl önce annesine yazdığı mektuptu.