Benimde hayatımın her döneminde evde ya da sokakta baktığım bir sürü kedim oldu. En son beslediğim tombişimin ölümünden sonra günlerce ağlamış olmama ve bir daha asla kedi yok dememe rağmen yine dayanamadım. şimdiyse bir yıldır benimle olan tatlı mı tatlı bembeyaz pamuğum var. İyiki de var. mutluluk kaynağım onun için eve koşarak geliyorum yalnız kalmasın diye o da her seferinde kapının önünde beni bekliyor oluyor öyle kendi istemedikçe sevdirmesede ben onun en cok gururlu ve mağrur suratını seviyorum zatenahh bi de ellerimi yarabere içinde bırakmasa hayvanları sevelim...