kırmızı gül öksüz şimdi,
köküne göz yaşı değmiş,
sararmış başını eğmiş...
sayarsın olduğun yerde,
aşkını bulduğun yerde...
gün biter ve gece başlar,
kapanır ansızın perde,
kundağıma konan umut,
arıyorum şimdi nerde?...
söz veren sözünde durmaz,
nedendir özünde durmaz,
kırmızı gül öksüz şimdi,
neden niçin kimse sormaz?..,

akdevrim/istanbul.