Sayın acemi hukukçu;
Sayın mehmetsamil;
Sayın eşitlik mi;

Çok haklısınız.. İnsana saygının, kapital varlığıyla doğru orantılı olduğu bir dönemdeyiz. Belki de bu hep böyleydi bilemiyorum ama mesleğimizin geldiği nokta gerçekten umutlu bir geleceğe bakmamızı engelliyor.

Hukuk Fakültesi sayısının çok fazla oluşu, dolayısıyla çok çok fazla mezun veriliyor olması gibi nedenlerle avukatların kazançlarında ciddi düşüşler yaşanmakta.. Mesleğe yeni başlamış olup da ailesi ve/veya çevresinden destek göremeyenler içinse sorun çok daha kronik bir hal aldı.

İşveren konumundaki meslektaşlarımızın (elbette ki tümünü bu kategoride değerlendirmek yakışık almaz) bünyelerinde çalışan meslektaşlarına gerek sosyal, gerekse ekonomik anlamda bakış açılarını birçok noktada eleştirebiliriz. Kaldı ki ben de büromu açmadan önce -zaman zaman olumlu bulduğum yaklaşımlar görmüş de olsam- çalıştığım bürolarda haksızlığa maruz kalmış biriyim.

Ancak bu konunun gündeme getirileceği yer bu başlık olmamalı. Zira karşılaştığınız/karşılaştığımız etik olmayan ve hukuk dışı davranışların burada tartışılmakta olan konuya ilişkin belirleyici bir yönü bulunmuyor, bulunmaması gerekir.

Böyle yaparsak, "işveren avukatlar bu şekilde davrandıkça stajyer ya da işgören avukatlar da mezkur şekilde davranmaya devam edeceklerdir" gibi bir sonuca vararak konuyu bir intikam cenderesine sıkıştırma tehlikesiyle baş başa bırakmış oluruz.

Her şeye rağmen her şeyin ya da çok şeyin iyiye gitmesi ümidi ve arzusuyla ve saygılarımla..