Kanaatimce kesinlikle yapılmaması gereken bir şeydir. Fevkalâde gereksizdir. Hukuk öğrencilerinn en mutlu oldukları ve hukuk teorisiyle haşır -neşir oldukları (hukukun tüm dallarını kastediyorum) dönem üniversitede geçirdikleri dönemdir. Hukuk fakültesinde okuyan arkadaşlarımın öğrenim dönemlerindeki psiko-sosyal konumları ile okuldan sonraki psiko-sosyal konumları ve bu iki konum ile stajları bitip mesleğe başladıktan sonraki psiko-sosyal konumları arasında dehşetli bir uçurum var. Tabii benim gördüğüm, çıkarım yaptığım hal budur. Adliyeler ile hkuk fakültelerinin birleşmesinin hukuk öğrencilerinin menfaati açısından da; adliyedeki keşmekeşin içerisinde bir de öğrencilerin kullanmaları muhtemel olan, teorik/pratik arasındaki uçurum karşısındaki derin taaccübün oluşturacağı duyarsızlık ve umursamazlık ile birleşebilecek savunma mekanizmalarının adliye çalışanlarına yükleyeceği külfet ve bunun sonuçları açısından da insan olana revâ görülmemesi gerekli bir düzenleme garibesi olacağına inanıyorum. Bu kanaatime destek veren 1,5 saat yerde üzeri gazete kağıdıyla örtülü vaziyette boylu boyunca uzanmış bir mevtâ gördüm ben.. Emr-i Hakk vâkî olmuş, şahıs ruhunu teslim etmiş. O kadar süre orada kalıyor. Haydi diyelim ki benim sinirlerim artık çelik gibi olmuş ya da sizlerin sinirleriniz çelik gibi olmuş.. 18-21 yaşlarındaki gençlerin psikopatolojik aşınımlarının ve yan etkilerinin sırf bu örnek üzerinden tahlili bile sanırım kifayet eder. Militan değil hukukçu yetiştirilmek isteniyorsa a-s-l-a böyle bir şey yapılmamalıdır. Saygılarımla.