soğuk ve şehirlerarası adliyelerde vazgeçtim avukat olmaktan
ve evrak çantamda haciz talimatıydı babam..

ben senin benimle hacze çıkabilme ihtimalini sevdim!
stajyerliğin çömezlik kokan ve baro kredili yıllarında
adliyerlerde acemi stajlar başlardı o zaman,
özlemeye başladım öğrenciliği
ve bu hasret öyle uzun sürdü ki adam gibi hasretleri özlemeye
başladım sonra...

bizim baki kurularımız vardı
bir de kahverengi sıralara kopya yazma imkanı....

talimat kokan arkdaşlarla paylaşılan atgv araçlarında
avukatçılık oynamaya başladık
ben borçlu oluyordum sen alacaklı geri kalanlarda 3. şahıslar!

tükenmez kalemle masraflar yazılıyordu ajandalara ve
humk'a inat bir türkçeyle..

üstatlarımızdan öğrendik masrafları şişirmeyi.

sultanahmete usul usul stajyer yağıyordu
ve belli saatten sonra hacze çıkmamayı öneriyordu icra müdürleri
oysa hacizde hiç dayak yemedim ben,
memurlarla tartışılan hukuki sorunlarım olmadı benim.
ve hiç yüksek prim alan stajyerler arasında olmadım
topluca çıkılan hacizledeki sair masrafları saymazsak...
hacizlerin ortasında sevimli bir stajyerdim sadece!

kafamda büro hayalleri kuruyordum ama tahsilat yapamıyordum.
ben avukat olabilme ihtimalimi seviyordum, ruhsat aldığım zamanda!!
tahsilat durumum hep zamansız, amansızca hayal kırıklığına
çeviriyordu...
ben paranın dibine vurma ihtimalimi seviyordum!

adli tatil adliyelere çekiyordu hacze çıkacak stajyerlerin sıcaklığını
sonra hacze çıkıyordum yenik yorgun geçmesiz muhafazaların çare
bilmez sürgünü..
ne yana baksam borçlu ve yediemin sanıyordum sultanahmeyin yalancı
geyiğini!
icralara giriyordum bir süre;

yanımda oturan yaşlı avukatlarla yarışıyordum,
maaşım patronun garantisinde...

itm'lere giriyordum,
bir kalemden bir iç kaleme..
büroya yaklaştıkça büyüyordum!!

borçluların küfürlerini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin,
korkuyordum
sonra çıkıyordum bürodan
bürodan bizim eve giden ömrümün en uzun
ömrümün en kısa, ömrümün fakir
ömrümün en sefil yolunu koşuyordum..
çünkü adam oluyordum avukat kokuyordum sonunda...


soğuk ve şehirlerarası adliyelerde vazgeçtim avukat olmaktan
ve evrak çantamda haciz talimatıydı babam..

ben kendi ofisimde avukat olduğum bir zamanda
ben sadece bilmek zorunda olanların bildiği bi talimat icrasında
ben sadece tahsilat yapabileceğim bir haciz mahalinde
ben sadece herhangi bir müvekkil akrabanın işleriyle
para kazanabilme ihtimalini sevdim

ben kendi ofisimde avukat olabilme ihtimalimi sevdim...