her hangi bir katilden,
kurşun yediğim elden
daha da suçlusun sen,
sanma ki güçlüsün sen...
katrandan karasın sen,
içimde yarasın sen...
şiirde sözçüklerin,
birden aciiz kaldığı,
dünya da çiceklerin,
hep zamansız solduğu...

neyini savunursun?
neyinle avunursun?
ne diye kimin için,
dayak yer dövünürsün...
boşuna övünürsün...

iki kutuplu handa,
herkes aynı zamanda
yaşadığını sanır...
bazıları kahreder,
hayatından usanır...

akdevrim.istanbul.