Bizim evde iki tane kedi var biri oğlumun ötekisi de benim kedim.. Benim kedim sevecen bir kedi olmayıp sahibi yani benim dışımda kimseye kendisini sevdirmez ve kimseye yanaşmaz. Beyaz gölge halinle hep dizimin dibinde çalışma masamın üstünde yada kapımda oturur..

Ama tek bir zaafı vardır o da hamile kadınlar..Onların yanlarına gidip özellikle karınlarının yanına yatar sanki içerdeki bebekle iletişim kurmak istercesine miyavlar.. Onun kucağında yatmasına izin veren anne adaylarını başına aynı şey geldi.. Bebeklerini doğumundan bir sene sonra ayaklanan tüm bebekler evdeki öteki kedi daha uysal ve kaçmayan bir kedi iken benim kedim arkasında koşturup onu sevmek istediler.. Eh bizimki yabaniliğine devam edince çok ağladılar..

Ve üç yaşına geldiklerinde annelerinin başının etini yiyeyer eve kedi aldırdılar..

İster inanın ister inanmayın hamileliklerinde bizim eve misafir gelen 6 arkadaşımın 6sı da çocukları yüzünden kedi sahibi..