Sayın kayar her ne yazılırsa yazılsın. Bu forumdaki son yanıtım bu.

Alıntı: Sizin görüşünüzün doğruluğunu varsayarsak,kadınların doktorunu seçme hakkı,kadınlar tarafından özgürce kullanılamamaktadır.Öyle ise hastaların/kadınların doktorunu seçme hakkını tartışmak değil öncelikle hakkın kullanılmasında özgürlük sağlanmalıdır.

Evet ynen böyle diyorum. Özgürlük, yani hakkı kullanabilme iradesi olmadan, hakkın varlığının bir önemi yok.

Alıntı: Sorun böyle bir özgürlüğü olmayan kadınların genel kurallara bağlı biçimde kamudan yararlanması sırasında ortaya çıkmaktadır.Kamuda böyle bir seçme hakkının kullanılmaması kadınlar arası eşitsizliği daha da arttırmaktadır.

Bu görüşünüze katılmak mümkün değil. Sorun kamu ya da özel değil. Kadınların böyle bir özgürlüğünün (sizin de bahsettiğiniz gibi) olmaması. Ben öncelikle bu özgürlüğün kazanılmasının gerektiğini, bunun mücadelesinin verilmesinin elzem olduğuu söylüyorum.

Alıntı: Doktora başvurma konusunda bile bir çok engellemelerle yaşayan kadınların nasılsa hastaneye ulaşmaları durumunda nitelikli tanı ve tedaviyi almalarını engeleyen her sorunun aşılması için çaba göstermek gerekmektedir.Kadın ve çocuk ölümlerinin oranı bakımından hiç de iç açıcı olmayan bir sıralamada olduğumuzu unutmayarak, olanağı olan her biçimde sağlık hizmetine ulaşımın ve sağlık yardımı almanın önündeki tüm engeller aşılmalıdır.

Nasılsa bir şekilde hastaneye ulaşmak? işte sorun burada. Özgürlüğün kısıtlandığını siz de kabul ediyorsunuz.

Alıntı: Tecavüze uğramış kadınların kadın avukatla görüşmeyi tercih etmelerine?

İşte burda ayrılıyoruz sayın kayar. Bu çok ilkel bir düşünce. Tecavüze uğramış erkek kiminle görüşecek peki?