Prangalar altındayım yine..
Başımın üstünde masmavi bulutlar..,
oysa ki ben zincirler altındayım...
yürüyemiyorum yanıbaşında..

ve yüreğimde tozpembe bulutlar..hiçbirşey..ama hiçbirşey arzuladığım gibi
güzel değil..müebbetlerdeyim yine....!
idama mahkum bir suçlunun -müebbete çevrilmiş mapusluğunda..

ya da <<giyotin>> öncesi bir tutuklunun yaşamda son nefesi gibi..
maviler şimşek hızıyla yol alır beynimin ufuklarında..
siyaha döner, inandığım tüm -beyazlar..-
başucumda pervane gibi dönerken zaman..

acımasızca bir de el sallar..yaşanamamışları da katarak yanına..

ve ben yine böyle güneşe hasret yokluğunda..
kırmak istedikçe prangaları..
her denememde bir kilit daha vurulur ömrümün yapraklarına....

tutuklu uyandım yine bu haziran sabahında..
adı olmayan bu maphushanenin öldürücü taş duvarları altında..
ne renkler etkileyebiliyor beni..
ne de içtiğim çaydaki dem..

Sadece sen bir tek sen anlıyor musun canım..
Yazmaya ve yaşamaya değer gelen bana..

Bu asma kilitler boynumda..
ve bileğimde prangalar..

seni düşünüyorum bu ılık haziran sabahında..
06.06.2006/16.00