Hukuk fakültesinde öğrenciyim, eve , İzmir'e dönüyorum. Otobüste yanımda bir kadın oturuyor, şeker görüntülü bir teyze.

Malum, otobüs yolculuklarında yanınızdakiyle konuşmanız mecburidir. Biz de bu kuralı çiğnemiyoruz, merhabalaşıyoruz teyzeyle. Aramızda geçen konuşma şu :

Teyze : Okuyo musun kızım?
Ben : Evet.
Teyze : Nerde okuyosun?
Ben : Hukuk fakültesinde.
Teyze : Yaa, yazııık, pek de hoş bi şeymişsin ama...
Ben : ....
İçimdeki ses : $%^?!"&%$


Yine İzmir'e dönüş yolculuğu, yanımda bir amca var bu defa ( bilet alırken baaayan demeyi unutmuşum ) Amcayla da benzer bir sohbet, ama o teyze kadar hayıflanmıyor hukuk fakültesini okuduğuma. Amca benim ruhsal gelişimime sekte vurmakla meşgul zira. Diyalog şu :

Amca : Sen sen ol, suçlu olduğunu bildiğin birinin davasını alma kızım
Ben : Nasıl bilicem suçlu mu suçsuz mu peki?
Amca : İnsan sarrafı olucan kızım, avukatlıkta her tür pis iş var
Ben : Öyle mi?
İç ses : Niye öyle mi dedin ki, uzayacak şimdi muhabbet, kes kızım ya sus artık.
Amca : Öyle tabii, bak mafyaya
İç ses : Sus,suuuus, yorulacak elbet konuşmaktan.
Amca : hepsinin avukatı var nası kurtuluyor sanıyosun.
Ben : Pekiyi.
İç ses : Pekiyi