Devlet olarak, kurulduğu tarihten bu güne, görüp görebileceğimiz belki de en meşakkatli, en sıkıntılı, milletin en mutsuz olduğu bir dönemi yaşıyoruz. Her yönden hızlı bir çöküşe yönelmiş adımlarımız. Dibe çakılmaya ramak kalmış ki; şahsi temennim de budur. Sürekli düşerken yeniden kalkılamaz ayağa, dibe vurmak şart oldu! Tüm toplum bir şekilde nasiplenirken bu halden; biz de avukatlar olarak, payımıza düşeni, biraz fazlasıyla alıyoruz işte. Çözüm için birçok şey önerilebilir, birçok suçlu aranabilir ve bulunur da. Mevcut halde belki de en az kusur avukatların! Ancak tüm bunları bırakıp; meseleyi genç avukat, kıdemli avukat noktasına taşımak kanımca yanlış. Her şeyi ve herkesi bırakıp kendi kendimize mi düştük?

Saygılarımla.