Merhaba. 8 Yıllık evliyim.8 ay önce eşimle birlikte karar vererek tüp bebek tedavisine başladık. 3 kez bu tedaviyi uyguladık.Bu süreçte yaklaşık 150 kadar iğne oldum. Tedavi sürecinde eşim çoğunlukla yanımda olmadı.En son uygulamada her gün biri göbekten, biri kalçadan olmak üzere 84 iğne yapılmıştı.Sonucunu öğrenmeye gittiğimizde eşim bıkkın ve sıkıntılı tavırlar sergiledi. Testleri işim çok yoğun gibi gerekçelerle beklemek istemedi. Sonucu aldığımızda dış gebelik olabileceği bir hafta sonra tekrar kontrole gelmemiz bize söylendi. Moralim çok bozulmuştu. Araba ile eve dönerken yolda tartıştık. İşlerinin yoğunluğunu, çokluğunu bahane ediyor,söyleniyordu.Sinirlendim ve arabadan inip bir taksiye binip eve döndüm. Bir hafta boyunca benimle konuşmadı.Konuşmalarıma cevap vermedi.Bu arada kız kardeşim çok yardımcı oldu. O eve gelirse bana yemek hazırlıyordu. Eşimden neredeyse bir sokak köpeği muamelesi gördüm. Kontrolden bir gün önce kız kardeşim eşimi cep telefonundan arayarak "akşam eve erken gel üçümüz konuşalım ve olayı ailelere yansımadan çözüm bulalım" diyor. Eşim ise artık bu evliliğe son vermek istediğini söylüyor ve ilgilenmeyeceğini bildiriyor. Bu görüşmeden sonra ben ailemin yanına gidip durumu anlattım ve beni ertesi gün randevum olan hastaneye götürmelerini istedim. Ailem şok geçirdi. Hiç bir olaydan haberleri yoktu. Randevu sonucunda dış gebelik olduğu anlaşıldı ve ameliyat kararı verildi. Kız kardeşim sonucu eşime telefonla bildirdi. Eşim hiç ilgilenmedi. Aramadı, bir mesaj ile geçmiş olsun bile demedi. Ameliyatım olduğu gün bir ara uğradı ve işim var diyerek gitti. Akşam üstü bir kez daha kısa bir süreliğine geldi yine işim çok diyerek gitti. Çalışan bir bayan olduğum için masrafları sigortam ödedi ancak Hastaneden çıkışımda gelmedi. Herhangi bir ödeme var mı diye sormadı. Bir kaç gün sonra babam eşimi eve davet etti ve kendisi ile konuştu. Eşim ayrılmak istediğini söyledi. Babam da mahkeme sürecinin uzun süreceğini en azından resmi işlemlere başlamadan önce bir süre ayrı yaşayın kararınızı sonra verin dedi. Kabul etmek istemedi ve gitti. Halada arayıp sormuyor.Sormak istediğim şunlar.
1-Eşim boşanma davası açarsa kabul etmeyeceğim ancak bana yaşattıklarını kadınlara ve eşlere ibret olsun diye tazminat davası açabilir miyim? Olursa kazanacağım tüm parayı fakir kadınlara bağışlayacağım.
2-Bu olay (daha da ayrıntıları var)kadına şiddet içinde yer alır mı? Eşime ceza davası açabilir miyim?
3-İkimizde özel sektörde çalışıyoruz. Evlilik dönemi içinde edindiğimi ev, araba gibi mallarımızı bu süreçte haberim olmadan satabileceğini düşünüyorum. Haberim olmadan bunu yaparsa sonradan hak iddia edebilir miyim?
4-Yorucu bir süreçten sonra böyle bir durumla karşılaşınca fiziksel yorgunluğum yanında psikolojik olarak ta yıkıma uğradım ve tedavi oluyorum. İyileşince bir avukattan yardım alacağım. Geçirdiğim operasyon ve yaşadığım bunalım nedeniyle şu an bir avukata gitmek benim için çok zor.
Onu utandırmak maddi ve manevi olarak cezalandırmak istiyorum. Düşüncelerinizle ne yapmam gerektiğini ve sorduğum sorulara cevap vermenizin üzerimde bir rahatlık yaratabileceğini düşünüyorum.
Saygılarımla...