Yer : Ankara Asliye Ticaret Mahkemesi
Yıl : 2004
Meslek hayatımın ilkduruşmasının verdiği heyecanla, dosyayı gece boyunca inceleyerek, saat 09.45’teicra edilecek olan duruşmaya hazırlandım. Saat 09.15’te adliyeye giriş yaptımve doğruca Asliye Ticaret Mahkemesi duruşma salonunun önüne gittim. Kapının yanındaduran uzuuuun duruşma listesi uzaktan fark ediliyordu. Bereket duruşmam 09.45’teve kuvvetle muhtemel ilk sıralardayım düşüncesi ile duruşma listesiniincelemeye başladım. Birinci sıradan aşağı doğru taramaya başladım. Birinci sayfabitti. Dosya numaramı göremedim. İkinci sayfa… yine aynı. Ve sonunda üçüncüsayfada dosya numaramı buldum. Sayın Mahkeme!!!09.00-09.15 arası 15 adet, 09.15-09.30 arası 15 adet ve 09.30-09.45 arası da 15 adet dosya olmaküzere toplam 45 dosyayı 45 dakikaya sığdırmıştı. Ve benim dosyam 09.45’te 45. Sıradaydı. Duruşmaya12.35’te girebildim. Ve o anda bende ne heyecan kalmıştı ne de bir istek.

Yer : Ankara İş Mahkemesi (Ankaralı meslektaşlarım tahmin edecektir LL )
Yıl :2011
Saat 10.15 duruşmama saat 14.25’tegirebilmenin verdiği o dayanılmaz hazla ofisime gidiyorum…….
Ve aklımda bir soru…. Neden herşey normalmiş gibi davranıyor??? Neden bu duruma ses çıkarmıyoruz? Neden, neden, neden…
Avukatlar günü için bir önerimvar. Aynı 23 nisanlarda olduğu gibi….. bir günlüğüne avukatlar hakim kürsüsündeolsunlar ve,fazla değil, 3 tane dosyayla hakimlerimiz avukat olsunlar…..