Sırasıyla CMK, HMK ve 6754 sayılı Bilirkişilik Kanunu düzenlemeleri ile ısrarla hukukçu bilirkişi yasağı tahkim edilip vurgulanmasına rağmen, bu yasaklamanın gerçekçi bir temeli bulunmadığı görüşümü korumaktayım. Bu normatif yasaklamalara rağmen, Yargıtay’ın 2018 yılında karara bağladığı dosyalarda bile, hukukçu bilirkişi uygulamasından “normal” ve “gerekli” bir unsur olarak söz edilmekte, hatta normatif yasaklar göz ardı edilerek Yargıtay’ın yerleşik uygulamalarına (HGK., 14.12.2005, 11-624-713 ; HGK., 14.05.2014, 2013/17-1098-644 ; HGK., 13.05.2015, 2013/17-2156) atıfta bulunulmaktadır. Bkz. 17. HD., 08.11.2018, 2015/17866-10330 ; 8. HD., 08.05.2018, 2016/16721-12297: “bu konuda uzman bilirkişilerden bir hukukçu, bir serbest muhasebeci ya da mali müşavir ve bir bankacıdan rapor alınması” ; 8. HD., 10.12.2018, 15158/19949 ; 13. HD., 26.09.2018, 2016/17339-8336 ; 17. HD., 13.11.2018, 2015/18889-10557 ; 22. HD., 01.10.2018, 1292/20481.