T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
E. 1995/12-661
K. 1995/763
T. 20.9.1995

DAVA VE KARAR: Taraflar arasındaki "ihalenin feshi " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kemalpaşa İcra Tetkik Merciince davanın reddlne dalr verllen 27.10.1993 gün ve 1993/59-66 sayılı kararın incelen-mesi davacı borçlu vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12.Hukuk Dairesinin 18.10.1994 gün ve 1994/13066-12526 sayılı ilâmıyla bozularak dosya yerine geti çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Davacı vekili, hükümden sonra temyiz aşamasında verdiği aidiyeti ve imzası usulünce doğrulanan 28.7.1995 günlü iki dilekçesinin birinde, temyiz isteğinden vazgeçtiğini bildirmiş, diğer dilekçesinde ise davadan feragat ettlğinl ifade etmiştir.

Davadan feragatin temyiz isteğinden vazgeçme yanında daha geniş kapsamlı olduğu aşikârdır. Zira, birincide temyiz dilekçesinin reddine, karar vermekte yetlnllecek, diğerinde ise, feragatın hukukl niteliği gereği, bu konuda karar verilmek üzere yerel mahkeme kararı bozulacaktır. Aynı günde verilen bu iki dilekçenin birbirinin devamı olduğu ve davadan feragatın bir yerde, temyizden feragat isteğini de içereceği görüşü ile çoğunlukça, davadan feragat isteği esas alınarak çözüme ulaşılması gerektiği görüşü be-nimsenmiştir. Gerçekten HUMK. nun 91.maddesinde feragatın iki taraftan birinin neticei talebinden vazgeçmesi olduğu belirtilmiş, 95.maddenin 1. fıkrasında da feragatin kafi bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekirki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatına baglı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Bu durumda, direnme kararının davacının davadan feragatı hakkıda mahkemesince bir karar verilmek üzere bozulması gerekir. Yargıtay'ın yerleşmtç uygulamaları da bu yoldadır ( HGK. nun 16.11.1966 gün 1438-290 ve 27.5.1992 gün 1992/2-250-364, 29.9.1993 gün 1993/2-491-543 sayılı kararlan ).

SONUÇ: Davacı vekilinin davadan feragatı nedeniyle, yerel mahkeme'ce gerekli kararın verilmesini temin için direnme kararının ( BOZULMASINA ) oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Temyiz eden temyizden feragat etmiştir Temyiz davasının dinlenebilirlik şartı ortadan kalkmıştır. Esas temyiz eden davacının davası red edilmiştir. Temyiz dilekçesinin reddi gerekir. Bozma biçiminde oluşan karara katılmıyorum.

Tahir Alp
2. Hukuk Dairesi Başkanı

Kaynak: Kazancı