Bir telaş, bir acele var şu sıralar hayatta. Karışmış bir misinanın çözülmesi süreci devam ediyor ve sıkışmış bir düğüm var şu sıralar hayatta. Son 100 diyebiliriz aslında bu sürece. ''Dana'nın kuyruğu kopacak'' pek yakında.

Hayat; bazen meltem, bazen fırtınadır...
Hayat bazen acele etmektir... dedim ve aklıma Temel abinin yaşanmış bir fıkrası geldi.

Rizeli bir dolmuş şoförü Ford marka minibüsünü sanayi sitesine götürmüş ve ustasını bularak tamir etmesini istemiş...

Ama nedense işin başında bekliyormuş ve ikide bir tamirci ustaya dönüp ''acelem var'' diyormuş. Usta şöyle ters bir bakıyormuş dolmuşcuya ve ''allahım nerden çıkardın bu adamı karşıma'' der gibi başını yarım sinüs eğrisi gibi sallıyormuş.

Dolmuşcu susmuyormuş bir türlü...
-Acelem var, acelem var, acelem var!...

Usta dayanamamış ve...
-Madem acelen var, saatuni al bir saat ceri (ceri:geri)