|
|
|
|
|
|
Dolayısıyla böyle bir yüzyıl tanımı yaptığımızda kötü niyetli kişileri yakalamak amaçlı olduğu düşünülen kamera sisteminin zaten gerçek anlamda sahip olamadığınız özel hayatınızı kısıtlıyor diye etkisiz hale getirmeye çalışmak bana pek mantıklı gelmiyor. Artık teknolojik gelişmeler o kadar arttı ki eski hukuksal kavramlara sıkı sıkıya bağlı kalmak pek sorunlarımızı çözmüyor,özel hayat gibi kavramların yeniden tanımlanması gerekiyor gibi...
bu noktada sanırım tartışmamız gereken şu olmalı...
Bize ait bilgileri toplayıp bunları depolayabilen bir Polis teşkilatı nasıl yapılandırımalı ki bu bilgileri bize karşı haksız şekilde kullanamasın ve devamlı hukuk içinde kalmak zorunda olduğunu hissetsin ?
|
|
 |
|
 |
|
Sayın persona ısrarlı bir şekilde çağımızda özel hayatın teknolojik gelişim neticesinde zaten yok olduğunu ve var olandan da gövenliğimiz için vazgeçmemiz gerektiğini belirtiyor.
Üzerinde durulması gereken iki konu var ortada:
1. Güvenliğimiz uğruna, devletin verilerimizi depolamasına göz yummamız gerektiği ve
2. Özel hayatın zaten ortadan kalktığı, buna karşı yapabileceğimiz herhangi bir şey olmadığı.
1. Güvenliğimiz uğruna, devletin verilerimizi depolamasına göz yummamız gerektiği: hiçbir itirazım yok, eğer toplanan veriler gerçekten güvenliğimizi koruyacaksa. Burada belirttiğim
‚eğer‘ üzerinde durulması gereken bir kavram bence. Bal tutan parmağını yalar hesabıdır sonuç, çünkü veriileri elinden tutanın bunları kötüye kullanmıyacağını veya verilerin üçüncü kişilerin eline geçmesini hiçbir şekilde önleyemezsiniz Uzağa gitmeye gerek yok, ‚telekulak‘ hepimizin malumu demekle geçiştimeyeceğim; Almanyadan bir örnek: Hıristiyan Demokratlara ait bir milletvekili, sosyal demokrat birisine ait olan verileri, polis olan kızından elde edip dışarıya sızdırdı bundan bir süre önce. Olay ortaya çıktığından beri hasta hıristiyan demokrat milletvekili, ortaya çıkmaktan korkuyor.
Benim bu konudaki en büyük korkum, sistem değişikliği olduğunda yeni güç sahiplerinin eskilerin topladığı verilerden nasıl faydalanacağı.
2. Özel hayatın zaten ortadan kalktığı, buna karşı yapabileceğimiz herhangi bir şey olmadığı. Tarihte
‚temel hak ve özgürlükler‘ denen bir kavram zaten yoktu. Bu kavramlar Fransız Devrimi’nin sonucu olarak hukuktaki bugünkü yerini aldı benim bliğim kadarı ile. Teknolojik ilerlemenin/devrimin ve küreselleşmenin bu temel hak ve özgürlükleri ortadan kaldırmak üzere olduğu da bir gerçek. Bence bu gidişi önlemenin iki yoılu var, yeni bir hukuk devrimi veya temel hak ve özgürlükleri insanlık onuru olarak gören tek tek hukukçuların gidişi önlemek için çabalamaları. Hukuk devriminden fazla bir şey beklenir mi bilemiyeceğim. Geriye sözünü ettiğim ikinci yol kalıyor. Bundan önceki Alman Hükumetinin, CDU/CSU ve SPD den oluşan büyük koalisyonun getirdiği kişisel verilerin güvenlik gerekçesi ile altı ay depolanmasını öngören yasaya karşı Anayasa Mahkemesinde 35.000 dava açılmış. Davacıların aralarında eski ve yeni bakanlar, millertvekilleri ve şimdiki adalet bakanı var. O zamanlar muhalefette olan ve yasanın iptali için dava açan şimdiki bakının nasıl bir tavır takınacağı merak ediliyor.
Konu Asteriks hikayesine döndü; Temel hak ve özgürlükleri insanlığın onuru olarak gören bir avuç hukuksever, Asteriks’in küçük Galya Köyünün, Romalılara karşı duruşuna benzer bir duruşla, bu hak ve özgrülükleri güvenlik adına ortadan kaldırmaya çalışan küreselleşen tekniğe ve yerel yöneticilere ve küresel firmalara baş kaldırıyor.
Saygılarımla