Sevgili Sibel Sıraya bakmıyoruz,sırası geldiğini hisseden hepimiz sırayla yazar gideriz eminim..Kimi zaman sıramızı kaçırdığımızı filanda hissediyoruz ama olsun.


bana bugün bir mail gelmiş, hani assolist kaprislerimizle ,birarada yaşama adına kendimizi nasıl yönettiğimize küçük bir örnekseme olmuş
İşin güzel yanı kendimizle yada birarada yaşama şeklimizle dalga geçebiliyor olmamız.
sevgiler

ege
--------------------------------------------------------------------


Türk ve Japon sirketlerinin takimlari arasinda bir kano yarışı
düzenlenmesine karar verilmis.Her iki takım da performanslarinin en üst düzeyine varabilmek için uzun ve zorlu bir hazirlik devresinden geçmis.

Büyük gün geldiginde, iki taraf da kendini hazır hissediyormuş.

Japonlar yarisi bir kilometre farkla kazanmıslar.

Yarış sonrasinda Türk takımı çok sarsılmış.Sirket yönetimi, yarışı açık farkla kaybedilmesinin nedeninin bulunmasina karar vermis ve sorunu arastırarak çözüm yollarını önermesi için bir danismanlık sirketiyle anlasılmış.

Bir yil süren çalismalar ve milyonlarca dolarlik harcamadan sonra,
Danısmanlarin bulgusu söyle olmus:
danışmanlik sirketi Türk takımında çok az kisinin kürek çektiğini buna karsılık çok sayıda kisinin dümeni
kullandigini saptamiş.Japonlarin takiminda sekiz kisi kürek çekiyor, bir kisi dümencilik yapiyor. Türk takiminda ise bir kisi kürek çekiyor, sekiz kisi dümeni kullaniyor .

Bir sonraki yarısın yapilacağı gün yaklaşırken, Türk takımının yönetim yapısı baştan asağıya yeniden örgütlenmis.Yeni yapı şöyle olmus:
Dört dümen müdürü, üç bölgesel dümen müdürü ve kürekleri çekmekle görevli kisiyi çalismaya teşvik etmek için yeni bir performans gözden geçirme sistemi...

Ikinci yarışı Japonlar iki kilometre arayla kazanmışlar.Tepesi atan
Türk şirketi, kürekçiyi kovmus ama müdürlere katkılarından dolayı ikramiye vermiş.
!!!