sn kayar,
bu önerinize zaman zaman icabet etmiş biri olarak, o haftasonunun takip ettiği pts başlangıçlarında daha bir şiddetle cumanın beklenebileceği tehlikesine de dikkat çekmek isterim

ama şu bir gerçek ki; ben ortaokulda okurken de yaz aylarını ve tatili sevmez, eylülde okulların açılışı şenlik kabul ederdim. bugün de zaman zaman pts leri büyük bir sevinçle karşıladığımı söyleyebilirim; yapamadıklarımı yapabilmek için başlayan bir zaman başlangıcı, unuttuğum işleri tamamlamak için bir fırsat, rehavetten kurtulup bir şeyler üretmeye başlamanın heyecanı...ama elbette artık her pts.yi böyle karşılayamıyorum avukatlık mesleğine adım attığımdan beri

görece değişkenlik taşıyan bu sevip sevmeme konusuyla ilgili olarak sayın gemici ye katılıyorum

----

sn.refya
ben de insanları seviyorum
sizi de ev hanımı olmanın keyfini gönlünüzce sürün. ben de arada bazen adliyeden çıkıp eve unuttuğum bir şeyi -%90 cep tlf.mu- almak için uğradığımda, bazen kaçamak yapıyorum, bir süre evde kalıp tembellik yapıyorum, o anlarda işte değil de evde olmamın gerekmesinin ne hoş olabileceğini tasarlıyorum...(yoksa bunlar sıklıkla pts.leri mi oluyor?)-