Sayın Yılmaz'ın hoşgörüsüne sığınarak:

Alıntı: Yıllardır biraz sinirliydik. Çatısız açık hava dışında doğru dürüst bir nefes bile alamıyorduk. Yıllardır biraz sinirliydik. Vücudumuzun dengesi bozuluyordu ve bu dengenin bozulmasına başkaları neden oluyordu. Yıllardır biraz sinirliydik. Temiz hava almak için külfet üstüne külfete giriyorduk. Bizim gibiler için “çatısız açık hava” dışında bir seçenek bırakılmamıştı. Bir yere yemek yemeye, kahve içmeye gittiğimizde, kışın ne yapacağımızı düşünüyorduk. Yıllardır biraz sinirliydik.Bir yasal düzenleme olmamasının verdiği güç, etrafımızdaki özgürlük savaşçısı sivillerin turnusolu olmuştu, herkes kendini “özgürlük otoritesi” ilan ediyordu, bunu izlemekten bile hoşlanmıyorduk. Yıllardır biraz sinirliydik.Sanki bizde bir anormalik varmış da bugüne kadar sigara içmememiz “kabul edilemez, olağan dışıymış" gibi her önüne gelen “herkes sigara içiyor, ne yapalım” türü deha ürünü cümleler kuruyordu. Yıllardır biraz sinirliydik. Her yerde sigara dumanına maruz kalma dayatmasını vahşi buluyorduk.. Yıllardır biraz sinirliydik."Herkes içiyor, çoğunluk öyle istiyor, rahatsız olanlar azınlıkta” tavrından hiç hazzetmiyorduk. Başkalarının seçimlerine mecburen maruz bırakılma ya da bençoğunluğumbizyapıyorsaksenkatlanacaksın ideasına kurban gitmiş olmaktan memnun değildik. Yıllardır biraz sinirliydik.Her cephede sağlık, demokrasi vs. den dem vurulurken, bizi sigara dumanına maruz bırakılmayı hakları olduğuna inanmamızı bekleyenlere pek hoş bakmıyorduk. Yıllardır biraz sinirliydik.. Yasal düzenleme olmamasını, başkasını rahatsız etme özgürlüğü olarak görerek hem tehditkar hem muzafferane nutuklar atanlara canımız sıkılıyordu. Yıllardır biraz sinirliydik.. Bizden azıcık ötede durulmasını biz de çok istedik. Ama dinleyen olmadı. Yasal düzenlemenin askeri bir harekat olduğu doğru ancak sanırım mazlumu ve ezileni kurtaran bir barış harekatı.