Sayın Av. Armağan Konyalı;
"bu kargaşanın içinde...’’ okuduğum mesajınız beni de bir an durdurdu. Mesajınızda çizdiğiniz imaj otobüslerin arka camındaki ağlayan çocuk resmi gibi.
demişsiniz. çok doğru bir tespit gerçekten.kendimi çoğu zaman otobüsün arkasındaki çocuk gibi hissettiiğim hep cam kenarını seçtiğim ve hala bir çocuk olduğum doğru.
hala bir çocuk olduğuma göre hayallerimden vazgeçtiğimi söyleyemem ama bazen bir an için durup muhasebe yapmak, yalnız kalmak ve yalnız içmek iyi gelebilir.ertesi gün yeniden ayağa kalkıp ilerleyebilmek için gereklioluyor.
dünkü vaziyetim de sadece buydu...
bu arada oyun havası tavsiyeniz için teşekkür ederim.mesela bugün kendim için tavsiyenizi dinleyip bir oyun havası açacağım, iyi geliyorsa deneyeceğim.tekrar teşekkürler