YİNE DİKLENİRİM

Ey ismine aşk denilen faziletli şey!
Ateş misin? buz musun? nesin sen?
Kimileri aya baktı, hüznü sana yükledi
Kimisi ağır başa, yürekli omuz istedi
Ve aynı bağın üzümü
Aynı şişede şarap olduğunu söyleyen
Aşk dilenene de alaylı eda ile
Bağ bozumu olan harabem
Temmuz akşamında
Bir çay bahçesinde görünen
Ey körelmiş hissiyatların ab-ı hayatı
Ey kalbi küsmüşlere görünen nur ışığı
Ya da ne zıkkımsa adın
Umut verme kimseye
Sana kelebek diyeyim baharda uç
Yorulduğunda da yüreğimde dinlen
Sana şarap diyeyim en kırmızısından
Uyuyan gönlümü baştan çıkaran
Hazinem diyeyim kalbime yerleştiğinde
Ama boy ölçüşme sakın benimle
Sahte softalara her zaman diklendim
Sen Kimsin? Yine diklenirim
Şımarttığın o kalbe girmeyiveririm
Aynı şişeden şarapta içmeyiveririm
Akşam olmadan parka da gelmeyiveririm.
Koklamam gül bahçesinden bir çiçeği
Çocuk bahçesinden serçeleri de dinlemeyiveririm
Adam gibi adam olursun
Ya da ağır başlı bir hatun
Ama sakın şımarma aşk.
Sen kimsin yine diklenirim.
Seni kalbime sokmayıveririm.
Bilesin arayışım nimettir aşka
Havalara binip sakın şımarma
Yoksa gömerim seni bıraktığım o parka.

Ankara 19 Temmuz 2011 Saat : 05.20